موارد جواز غیبت: ۷.غیبت از متجاهر بالفسق
از موارد جواز غیبت جائی است که شخصى که از او بد گفته مىشود، به دلیل تظاهر به امرى، سزاوار آن باشد، مانند فاسق و گنهکارى که آشکارا گناه مىکند به طورى که ابایى ندارد از این که گفته شود مرتکب فلان خلاف و گناه مىشود. در این جا نیز باید همان عیب او را گفت، نه معایب و گناهان دیگرش را [که کسى خبر ندارد و تظاهر به آنها نمىکند].در این باره امام رضا علیه السلام فرمود:
مَن ألقى جِلبابَ الحَیاءِ فلا غِیبَهَ لَهُ.
کسى که نقاب شرم و حیا را از چهره خود بیندازد، غیبت ندارد.
بحار الأنوار: ۷۵/ ۲۶۰/ ۵۹.
امام صادق علیه السلام:
إذا جاهَرَ الفاسِقُ بفِسقِهِ فلا حُرمَهَ لَهُ و لا غِیبَه
هرگاه شخص فاسق آشکارا گناه کند، نه حرمتى (احترامی) دارد و نه غیبتى.
بحار الأنوار: ۷۵/ ۲۵۳/ ۳۲.