صیغه (ازدواج موقت یا متعه) در قرآن کریم

متعه یا صیغه حلال قرآن و سنت رسول خدا (صلی الله علیه و آله)

یک از راه های پیشگیری از جرائم و گناهان جنسی احیای سنت ازدواج موقت است که متاسفانه در جامعه اسلامی و شیعی ما بسیار محجور و حتی منفور است، به طوری که اگر کسی این سنت را  انجام دهد مورد سرزنش و طعنه شدید مردم قرار می گیرد.

امام جعفر صادق (علیه السّلام) که بیش از ائمه دیگر (بعد از حرام کردن صیغه موقت توسط خلیفه دوم) در احیاء و زنده نگهداشتن این سنت نبوی نقش داشت در مورد اهمیت و فایده متعه می‎فرماید:

ُ لَوْ لَا مَا سَبَقَنِی بِهِ بَنِی الْخَطَّابِ مَا زَنَى إِلَّا شَقِی‏

«اگر عمر بن الخطاب (خلیفه دوم) متعه را حرام نمی کرد هیچ مؤمنی زنا نمی کرد مگر اشقیاء از آنها»(وسائل‎الشیعه، ج ۲۱، ص ۱۱ و الکافی، ج ۵، ص۴۴۸ )

متعه یا همان صیغه در قرآن کریم نیز مطرح شده است که متن و ترجمه آیه مذکور چنین است :

«فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً» (نساء، ۲۴)
«و زنانى را که متعه (ازدواج موقت) میکنید. واجب است است مهرشان را بپردازید».

این مطلب در کتب معتبر اهل سنت که فعلا صیغه را حرام میدانند به کرات آمده است از جمله کتاب صحیح بخاری – چاپ دار ابن کثیر – کتاب التفسیر – باب فمن تمتع بالعمره الی الحج – صفحه ۱۱۰۷ – حدیث ۴۵۱۸ موجود می باشد.

تصاویر زیر مجلد کتاب و صفحه ۱۱۰۷ کتاب صحیح بخاری می باشد.

ترجمه حدیث: «از عمران ابن حصین روایت است که گفت : آیه ی متعه در قرآن نازل شده است ، و ما در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آن را انجام دادیم ، و هیچ آیه ای در قرآن در حرام کردن آن نازل نشده است ، و رسول خدا تا زمانیکه از دنیا رفتند آن را منع نکردند ، و عمر آن را نهی کرده است.»

منابع بیشتر :

۱ ـ تفسیر القرآن العظیم ، جلد ۱ ، صفحه ۵۳۸ ناشر : دار طیبه

۲ ـ در المنثور ، جلد ۱ ، صفحه ۵۲۰ ناشر : دار الفکر بیروت لبنان

۳ ـ سنن کبری بیهقی ، جلد ۵ ، صفحه ۱۹ ، حدیث ۸۶۴۹ ناشر : مکتبه دار الباز

۴ ـ مسند احمد بن حنبل ، جلد ۴ ، صفحه ۴۳۶ ، حدیث ۱۹۹۲۱ ناشر : مؤسسه قرطبه قاهره