سرانجام طاعت پیشگان و معصیت کاران

«آنانکه بر مَرکبِ طاعت می‌نشینند در بهشت فرود می‌آیند و در آن منزل می‌کنند» و «با طاعت است که بهشت نصیب اهل تقوا می‌گردد» و «در آخرت سایه خداوند سبحان بر اهل طاعت گسترده است».

این سخنانِ شیوا، مضامین کلام امیر مؤمنان ـ علیه السّلام ـ است که ما را به طاعت الهی فرا می‌خواند.[۱]

در روایات می‌خوانیم که: «دوستان ما آنانند که اهل طاعتند، و اهل معصیت دشمنان ما هستند، به خدا قسم که ولایت ما جز با عمل بدست نمی‌آید».[۲]

و نیز می‌خوانیم: «یقیناً آنکه خدا را نافرمانی می‌کند دشمن پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ است هر چند در خویشی به پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ نزدیک باشد.»[۳]

و در نهج‌البلاغه، اهل معصیت، در حالی که از آنان به عنوان «سفیه» یاد شده است، مورد لعن و نفرین امیرمؤمنان هستند.[۴]

منبع: توبه زیباترین پوزش

پی نوشتها:

[۱] . مراجعه کنید به شرح غرر الحکم، چاپ دانشگاه تهران، ج ۷، (فهرست احادیث)، ص ۲۱۸/ش ۵۳۸۷ و ص ۲۱۸/ش ۴۳۰۴ ئ ص ۲۱۹/ش ۶۰۱۳، و به سایر احادیث که در ماده طاعت آمده است.

[۲] . … مَنْ کانَ مطیعاً فَهُوَ وَلیٌّ، وَ مَنْ کانَ عاصیاً فَهُوَ لَنا عَدُوٌّ، وَاللهِ لا تُنالُ وِلایَتُنا اِلاّ بِالْعَمَلِ. امام باقر ـ علیه السّلام ـ

ثواب الاعمال و عقابها، علی محمّد دخیل، (چاپ دارالمرتضی، بیروت) ص ۵۱۹، عقاب من احبّ اهل البیت و لم یعمل بعملهم.

[۳] . رجوع کنید به نهج البلاغه، قصار الحکم، شماره ۶۹، تحقیق دکتر صبحی صالح.

[۴] . … فَلَعَنَ اللهُ السُّفَهاءَ لِرکُوبِ المَعاصی…

… پس خداوند لعنت کند سفیهان را، به جهت انجام معصیتها…، نهج‌البلاغه، تحقیق دکتر صبحی صالح، ص ۲۹۹، خطبه ۱۹۲، لوم العصاه.