فلسفه تلخىها و ناگوارىها
سؤال: فلسفه تلخىها و ناگوارىها چیست؟
پاسخ: ناگوارىها دو گونه است: برخى به دست خود ماست و برخى در اختیار ما نیست.
بسیارى از حوادث تلخ به خاطر عدم دقت و مدیریّت خودماست. اگر در داد و ستدها، اسناد تجارى را محکم تنظیم نکردیم و ضامن و وثیقه از طلبکار نگرفتیم و او مال ما را نداد، مقصّر خود ما هستیم.
اگر روى حوض آب نرده نگذاشتیم و کودک در آن افتاد و غرق شد، مقصّر خود ما هستیم.
اگر مراعات بهداشت، قوانین رانندگى و آداب اجتماعى را نکردیم و گرفتار امراض و تصادفات و تحقیرها شدیم، مقصّر خود ما هستیم.
و امّا دسته دوم، دلایل متعدّدى دارد:
سختىها، سبب رشد و تکاپوى انسان است. پیشرفت و رشد علوم، در سایه رفع نیاز و برطرف کردن مشکلات حاصل شده است.
حوادث تلخ، کفّاره بسیارى از لغزشهاست.
حوادث تلخ، سبب تنظیم روحیّات مردم است.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند:
اگر براى انسان سه چیز مرض، مرگ و فقر نبود، غرور انسان شکسته نمىشد و انسان در مقابل هیچ چیز سر فرو نمىآورد.
«لَوْ لَا ثَلَاثَهٌ فِی ابْنِ آدَمَ مَا طَأْطَأَ رَأْسَهُ شَیْءٌ الْمَرَضُ وَ الْمَوْتُ وَ الْفَقْر» (بحار، ج ۶، ص۱۱۸ )
حوادث تلخ، کمالات انسان را شکوفا مىکند. آنکه گرفتار شده، با صبر و پایدارى رشد مىکند و آنکه در رفاه است و براى نجات مردم تلاش مىکند، با ایثار و از خودگذشتگى رشد مىکند.
پرسش هاى مهم، پاسخ هاى کوتاه(تمثیلات)، ص: ۷۵
