یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ وَ لاَ یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ.[۱]ای کسانی که ایمان آورده‌اید! همواره برای خدا قیام کنید، و از روی عدالت، گواهی دهید! دشمنی با جمعیّتی، شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند! عدالت ورزید، که آن به تقوا و پرهیزگاری نزدیکتر است! و از (معصیت) خدا بپرهیزید، که از آنچه انجام می‌دهید، با خبر است!
پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله:
یا عَلی، شَرُّ النّاسِ مَن باعَ آخِرَتَهُ بِدُنیاهُ وَشَرٌّ مِن ذلِک مَن باعَ آخِرَتَهُ بِدُنیا غَیرِهِ.
ای علی، بدترین مردم کسی است که آخرتش را به دنیایش بفروشد و بدتر از او کسی است که آخرتش را به دنیای دیگران بفروشد.[۲]
شرح:
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در جمله سوم می‌فرماید: بدترین مردم کسی است که آخرت را به دنیا بفروشد». یعنی زندگانی حقیقی را به سرای ناپایدار بفروشد، در حالی که «وَإِنَّ الدَّارَ الْأَخِرَهَ لَهِی الْحَیوَانُ؛ و فقط سرای آخرت، سرای زندگی (واقعی) است».[۳] در حقیقت، دنیا مرگی تدریجی است. چه بد است که انسان حیات جاویدان و حقیقی را بدهد و در عوض آن لذّات مختصر و زودگذر و این زندگی دنیوی را که مرگ تدریجی است بگیرد. چنین انسانی هم از نظر فکری منحرف است، چون بد فکر می‌کند و هم از نظر عمل، چون بد عمل می‌کند و هم از نظر همّت بد است، چون همّتش پست است.
از این بدتر کسانی اند که آخرتشان را به دنیای دیگران می‌فروشند. چنین کسانی کم نیستند. به عبارت دیگر، من از دین و دنیا و همه چیز خودم مایه بگذارم برای اینکه دنیای فلانی آباد شود که این نهایت حماقت و بدبختی است.
گاهی انسان چشمش را باز می‌کند می‌بیند که مصداق اوّلی که شده رفته رفته دارد مصداق دومی هم میشود. خیال نکنید که وقتی اینها دامن انسان را می‌گیرد قبلًا خبر می‌کند، ناگهان متوجّه میشود که کار از کار گذشته و در حال غرق شدن در این گرداب است و دارد در آن دست و پا می زند.
[۱]. (مائده/۸)
[۲]. بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۴۶.
