احادیث و روایات بسیاری وجود دارد که در آن‌ها از تنها خوردن، تنها خوابیدن و تنها بودن نهی شده است. تنها بودن و خلوت هم دو نوع است که هر دو نوع آن ممنوع و مکروه شرع است یا اینکه کسی کلاً تنها و مجرد زندگی می‌کند و یا اینکه در عین زندگی با دیگران، در موقعیت‌ها و شرایط خاصی تنها و در خلوت است مثل فرزندی که تنها به حمام می‌رود یا اینکه شب‌ها در اتاق خود تک‌وتنهاست.
حضرت امام موسی بن جعفر (علیه‌السلام) در مذمت انفراد و تنهایی می‌فرماید: رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله) سه گروه را نفرین فرمود؛ کسی توشه خود را به‌تنهایی بخورد، فردی که به‌تنهایی سفر کند و کسی که در خانهای تنها بخوابد.[۱]
در روایتی دیگر حضرت رسول‌الله (صلی‌الله علیه و آله) فرمود: ای مردم به‌راستی‌که خدای عز و جل بیست‌وچهار خصلت را برای شما نمی‌پسندد و شمارا از آن‌ها نهی فرموده است … و نمی‌پسندد مردی در خانهای تنها بخوابد.[۲]
حضرت امام صادق علیه‌السلام هم درباره علت و فلسفه کراهت انفراد و خلوت می‌فرماید:
بیشترین اهتمام شیطان به انسان هنگامی است که تنها (و در خلوت) باشد.[۳]
[۱]. «عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ ع قَالَ لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ ص ثَلَاثَهً الْآکِلَ زَادَهُ وَحْدَهُ وَ النَّائِمَ فِی بَیْتٍ وَحْدَهُ وَ الرَّاکِبَ فِی الْفَلَاهِ وَحْدَهُ»؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۷۷.
[۲]. «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ کَرِه لَکُمْ أَیَّتُهَا الْأُمَّهُ أَرْبَعاً وَ عِشْرِینَ خَصْلَه … وَ کَرِهَ أَنْ یَنَامَ الرَّجُلُ فِی بَیْتٍ وَحْدَه»؛ خصال صدوق، ج ۲، ص ۵۲۰.
[۳]. إِنَّ الشَّیطَانَ أَشَدَّ مَا یهُمُّ بِالْإِنْسَانِ إِذَا کانَ وَحْدَهُ؛ الکافی: ج ۶، ص ۵۳۴.
