مردم آخر الزمان ۱

…زمانى خواهد آمد که: صبرکننده بر دین چون نگهدار آتش است در دست مگر کسى گرگ باشد و گر نه گرگها مى‏ خورندش…

… ای پسر مسعود: پس از من مردمى مى‏ آیند که غذاهاى لذیذ و رنگارنگ مى‏ خورند، و بر مرکبهاى راهوار مى‏ نشیند و خود را بزیورهائى که زنان خود را براى شوهر آرایش میکنند مى‏ آرایند و چون زنان خودنمایى و تفرّج میکنند و زىّ و روش جبابره و قدرتمندان بخود می‏گیرند، آنها منافقان این امت اسلامند، در آخر الزمان شراب می‏نوشند، با نرد بازى میکنند، بر مرکب هوسها سوارند، نماز جماعت را رها می‏سازند از نماز شب و نمازهاى شبانه در خوابند و در شبها در پى افراط در لذت و دنیا میدوند خداوند میفرماید: (پس از خود نسلى بجاى نهادند که نماز را ضایع ساختند و از شهوات پیروى کردند و بزودى گمراهى و عذاب را دیدار کنند- (مریم ۶۰).قسمتهای داخل پرانتز اشاره به آیات شریف قرآن است)
پسر مسعود: مثل اینها چون خرزهره است که رنگش زیبا ولى‏ مزه‏ اش تلخ است، سخنانشان زیباست، و اعمالشان بیمارى شفاء ناپذیر مى‏ باشد (آیا در قرآن نمى ‏اندیشند یا بر دلهاشان قفلها است).
یا ابن مسعود: آن کس که در دنیا در لذت و نعمت است چه سودى مى‏ برد وقتى در آتش ابدى دوزخ خواهد بود (فقط ظاهرى از زندگى دنیا مى‏ دانند و از آخرت در غفلتند) خانه‏ ها مى‏ سازند و کاخها بر افراشته مى‏ کنند و مسجدها را بزیور مى‏ آرایند، همتشان جز دنیا نمیباشد خود را بر دنیا افکنده ‏اند و بر آن تکیه کرده‏ اند، خدایشان شکمهایشان است، خداوند میفرماید: (خانه‏ هایى ساخته‏اید گویا در آنها ابدى خواهید بود، و چون جباران شکل و قیافه مى‏ گیرید و رفتار مى‏ کنید، از خدا بترسید و از وى اطاعت کنید) و می فرماید: (آیا مى‏بینى افرادى را که هواى خود را خداى خود قرار داده‏ اند؟ و خداوند با داشتن آگاهى گمراهشان ساخته و بر دل و گوششان مهر نهاده) تا آنجا که: (آیا متذکر نمى ‏شوید؟) و این کس جز منافقى که هوا و هوسش دینش و شکمش خدایش است نمى‏ باشد، از هیچ چیز که بدان میل پیدا کند حلال یا حرام سرباز نمى ‏زند، خداوند میفرماید: (و بزندگى دنیا سخت دلخوش شدند و زندگى دنیا در مقایسه با آخرت جز متاعى ناچیز نمى‏ باشد).
پسر مسعود: محراب آنها زنانشان و شرف آنها زر و سیم و همّت ایشان شکمهایشان است، آنها بدترین بدانند، و فتنه از ایشان بر آید و هم بدیشان باز گردد.
پسر مسعود: این آیه را بخوان: (آیا نمى‏ بینى که اگر سالهایى به آنها ناز و نعمت دهیم و بعد وعده‏اى که بایشان داده‏ایم (دوزخ) بیاید، لذایذى که برده‏اند بر ایشان سودى نبخشد؟).
پسر مسعود: بدنهاشان سیر و دلهاشان خاشع نگردد.
پسر مسعود: اسلام در آغاز غریب بود و در آینده نیز چون گذشته غریب خواهد شد، پس بهشت و سعادت براى غریبان است، پس هر که از نسل شما آن زمان را در یابد بر آن مردم سلام نکند، و بر جنازه هاشان حاضر نگردد و مریضانشان را عیادت ننماید،(این قسمت اشاره به این دارد که همه امت چنین نخواهند شد! حق هم همین است چون باید کسانی باشند که یاری یوسف زهراء را بکنند!) که آنها بروش شما و به عقاید و به گفته ‏هاى شما تظاهر مینمایند ولى با کردارهایتان مخالفت میورزند و بر غیر دین شما مى‏ میرند، آنها از من نیستند و من از آنها نیستم.
پسر مسعود: از هیچ کس جز از خدا مترس، که خداوند متعال میفرماید: (هر جا باشید مرگ گریبان‏تان را خواهد گرفت، اگر چه در برجهاى محکم و سر بر افراشته باشید) و می فرماید: (روزى که زن و مرد منافق بمؤمنان خواهند گفت، بما مهلت دهید تا از نورتان بهره گیریم … و سرنوشت شومى خواهند داشت، حدید ۱۳ و ۱۴).
پسر مسعود: بر ایشان است لعنت من و همه انبیاء و ملائکه مقرّب، و بر ایشان است خشم خدا و بدى حساب در دنیا و آخرت، و فرمود: (لعنت بر کسانى از بنى اسرائیل که کافر گشتند) … تا آنجا که (ولى بسیارى از ایشان فاسقند).
اى پسر مسعود: آنان حرص فراوان و حسد آشکار نشان مى‏ دهند و قطع رحم میکنند و بکارهاى خوب بى‏ میلند و خداوند میفرماید: (آنان که عهد خدا را پس از محکم ساختن آن مى‏ شکنند و نسبت به کسانى که خدا فرموده صله رحم کنند قطع رحم مى‏ کنند، و در زمین فساد راه مى ‏اندازند آنها کسانیند که لعنت و خانه ‏اى نکتب بار بر ایشان خواهد بود) و میفرماید (مثل کسانى که تورات را گرفتند و بآن عمل نکردند چون الاغى است که کتابها بر دوش مى‏ کشد).
پسر مسعود: زمانى خواهد آمد که: صبرکننده بر دین چون نگهدار آتش است در دست مگر کسى گرگ باشد و گر نه گرگها مى‏ خورندش.
پسر مسعود: علماء و فقهاء آنها خائن و فاجرند! (شاید مراد کسانى هستند که در کسوت فقیه و عالم دین حاشیه‏ نشین مجلس قدرتمندان و دنیاپرستانند و یا خود برای غیر رضایت خدا به دنبال قدرت و ثروت و شهرتند و در واقع فقه و تقوائى ندارند و یا مفتی های ملعون تکفیری !) آنها بدترین خلق خدایند، و همچنین پیروان ایشان و کسانى که بنزد ایشان مى ‏روند، و از ایشان (فتوى) مى‏ گیرند و بآنها محبّت مى‏ ورزند و با آنها مجالست و مشورت مى‏ نمایند و آنها که اشرار خلق هستند ایشان را به دوزخ مى‏ کشانند (کر و کور و لالند و باز نخواهند گشت) (و در قیامت کر و کور و لال محشور میگردند، جایشان دوزخ است که هر گاه شعله ‏اى از آن فرونشیند بر شعله‏ هایش مى‏ افزاییم)، (هر گاه پوستهاشان بریان شود، پوستهایى‏ دیگر بجایش برویانیم تا عذاب را بچشند) (چون بدوزخ در افتند صداى شعله ‏هاى آتش را بشنوند که بر هم مى‏ غلطد) (هر گاه خواهند که از دوزخ بدر آیند بدان در افکنده شوند و بآنها گفته مى‏ شود که عذاب آتش را بچشید) (در آنجا براى ایشان شعله ها و بازدمها است که آنها نمى‏ شنوند).
پسر مسعود: آنها ادعا مى‏ کنند که بر دین و روش و احکام من هستند و حال آنکه از من بیزارند و من هم از آنها بیزارم.
پسر مسعود: در ملاء و آشکار با ایشان منشین، و در بازارها با آنها معامله مکن، و راه را نشانشان مده، و آب بآنها میاشام، خداوند میفرماید: (هر که زندگى و زیور دنیا بخواهد اعمالش را در دنیا پاداش مى‏دهیم و در آنجا ضررى نمى‏برند) و میفرماید: (هر که دانه دنیا میخواهد مى‏ دهیمش و در آخرت نصیبى نخواهد داشت).
پسر مسعود: جمعى از امت من بیایند که: عداوت و دشمنى‏ و جدال در میان ایشان برخیزد که در دنیا گمراه‏ کننده این امّت میباشند، قسم بخدائى که مرا بحق پیغمبر گردانید خداوند آنها را بزمین فرو برد و بوزینه و خنزیرشان گرداند….(شاید این قسمت اشاره باشد به تکفیری های ملعون و وقایع قبل از ظهور!)
مکارم الأخلاق / ترجمه میرباقرى، ج‏۲، ص۴۲۰تا ص: ۴۲۶ (طبرسى، حسن بن فضل – میر باقرى، ابراهیم، مکارم الأخلاق / ترجمه میرباقرى، ۲جلد، فراهانى – تهران، چاپ: دوم، ۱۳۶۵ش.)

… یَا ابْنَ مَسْعُودٍ سَیَأْتِی‏ مِنْ‏ بَعْدِی‏ أَقْوَامٌ‏ یَأْکُلُونَ‏ طَیِّبَاتِ‏ الطَّعَامِ‏ وَ أَلْوَانَهَا وَ یَرْکَبُونَ الدَّوَابَّ وَ یَتَزَیَّنُونَ بِزِینَهِ الْمَرْأَهِ لِزَوْجِهَا وَ یَتَبَرَّجُونَ تَبَرُّجَ النِّسَاءِ وَ زِیُّهُمْ مِثْلُ زِیِّ الْمُلُوکِ الْجَبَابِرَهِ هُمْ مُنَافِقُو هَذِهِ الْأُمَّهِ فِی آخِرِ الزَّمَانِ شَارِبُوا الْقَهَوَاتِ لَاعِبُونَ بِالْکِعَابِ رَاکِبُونَ الشَّهَوَاتِ تَارِکُونَ الْجَمَاعَاتِ رَاقِدُونَ عَنِ الْعَتَمَاتِ مُفَرِّطُونَ فِی الْغَدَوَاتِ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى‏ فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضاعُوا الصَّلاهَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا یَا ابْنَ مَسْعُودٍ مَثَلُهُمْ مَثَلُ الدِّفْلَى زَهْرَتُهَا حَسَنَهٌ وَ طَعْمُهَا مُرٌّ کَلَامُهُمُ الْحِکْمَهُ وَ أَعْمَالُهُمْ دَاءٌ لَا تَقْبَلُ الدَّوَاءَ أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها یَا ابْنَ مَسْعُودٍ مَا یَنْفَعُ مَنْ یَتَنَعَّمُ فِی الدُّنْیَا إِذَا أُخْلِدَ فِی النَّارِ یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَهِ هُمْ غافِلُونَ‏ یَبْنُونَ الدُّورَ وَ یُشَیِّدُونَ الْقُصُورَ وَ یُزَخْرِفُونَ الْمَسَاجِدَ لَیْسَتْ هِمَّتُهُمْ إِلَّا الدُّنْیَا عَاکِفُونَ عَلَیْهَا مُعْتَمِدُونَ فِیهَا آلِهَتُهُمْ بُطُونُهُمْ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ وَ تَتَّخِذُونَ مَصانِعَ لَعَلَّکُمْ تَخْلُدُونَ وَ إِذا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِینَ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ‏ وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ أَ فَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَ أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلى‏ عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلى‏ سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ‏ إِلَى قَوْلِهِ‏ أَ فَلا تَذَکَّرُونَ‏ وَ مَا هُوَ إِلَّا مُنَافِقٌ جَعَلَ دِینَهُ هَوَاهُ وَ إِلَهَهُ بَطْنَهُ کُلَّ مَا اشْتَهَى مِنَ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ لَمْ یَمْتَنِعْ مِنْهُ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ وَ فَرِحُوا بِالْحَیاهِ الدُّنْیا وَ مَا الْحَیاهُ الدُّنْیا فِی الْآخِرَهِ إِلَّا مَتاعٌ‏ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ مَحَارِیبُهُمْ نِسَاؤُهُمْ وَ شَرَفُهُمُ الدَّرَاهِمُ وَ الدَّنَانِیرُ وَ هِمَّتُهُمْ بُطُونُهُمْ أُولَئِکَ هُمْ شَرُّ الْأَشْرَارِ الْفِتْنَهُ مِنْهُمْ وَ إِلَیْهِمْ تَعُودُ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ اقْرَأْ قَوْلَ اللَّهِ تَعَالَى‏ أَ فَرَأَیْتَ إِنْ مَتَّعْناهُمْ سِنِینَ ثُمَّ جاءَهُمْ ما کانُوا یُوعَدُونَ ما أَغْنى‏ عَنْهُمْ ما کانُوا یُمَتَّعُونَ‏ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ أَجْسَادُهُمْ لَا تَشْبَعُ وَ قُلُوبُهُمْ لَا تَخْشَعُ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ الْإِسْلَامُ بَدَأَ غَرِیباً وَ سَیَعُودُ غَرِیباً کَمَا بَدَأَ فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ فَمَنْ أَدْرَکَ ذَلِکَ الزَّمَانَ مِمَّنْ یَظْهَرُ مِنْ أَعْقَابِکُمْ فَلَا یُسَلِّمُ عَلَیْهِمْ فِی نَادِیهِمْ وَ لَا یُشَیِّعُ جَنَائِزَهُمْ وَ لَا یَعُودُ مَرْضَاهُمْ فَإِنَّهُمْ یَسْتَنُّونَ بِسُنَّتِکُمْ وَ یُظْهِرُونَ بِدَعْوَاکُمْ وَ یُخَالِفُونَ أَفْعَالَکُمْ فَیَمُوتُونَ عَلَى غَیْرِ مِلَّتِکُمْ أُولَئِکَ لَیْسُوا مِنِّی وَ لَسْتُ مِنْهُمْ‏ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ لَا تَخَافَنَّ أَحَداً غَیْرَ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى یَقُولُ‏ أَیْنَما تَکُونُوا یُدْرِکْکُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُرُوجٍ مُشَیَّدَهٍ وَ یَقُولُ‏ یَوْمَ یَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ لِلَّذِینَ آمَنُوا انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ‏ إِلَى قَوْلِهِ‏ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ عَلَیْهِمْ لَعْنَهٌ مِنِّی وَ مِنْ جَمِیعِ الْمُرْسَلِینَ وَ الْمَلَائِکَهِ الْمُقَرَّبِینَ وَ عَلَیْهِمْ غَضَبُ اللَّهِ وَ سُوءُ الْحِسَابِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ قَالَ اللَّهُ‏ لُعِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ بَنِی إِسْرائِیلَ‏ إِلَى قَوْلِهِ‏ وَ لکِنَّ کَثِیراً مِنْهُمْ فاسِقُونَ‏ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ أُولَئِکَ یُظْهِرُونَ الْحِرْصَ الْفَاحِشَ وَ الْحَسَدَ الظَّاهِرَ وَ یَقْطَعُونَ الْأَرْحَامَ وَ یَزْهَدُونَ فِی الْخَیْرِ وَ قَدْ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ وَ الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَهُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ وَ قَالَ تَعَالَى‏ مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْراهَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوها کَمَثَلِ الْحِمارِ یَحْمِلُ أَسْفاراً- یَا ابْنَ مَسْعُودٍ یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ الصَّابِرُ فِیهِ عَلَى دِینِهِ مِثْلُ الْقَابِضِ عَلَى الْجَمْرِ بِکَفِّهِ فَإِنْ کَانَ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ ذِئْباً وَ إِلَّا أَکَلَتْهُ الذِّئَابُ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ عُلَمَاؤُهُمْ وَ فُقَهَاؤُهُمْ خَوَنَهٌ فَجَرَهٌ أَلَا إِنَّهُمْ أَشْرَارُ خَلْقِ اللَّهِ وَ کَذَلِکَ أَتْبَاعُهُمْ وَ مَنْ یَأْتِیهِمْ وَ یَأْخُذُ مِنْهُمْ وَ یُحِبُّهُمْ وَ یُجَالِسُهُمْ وَ یُشَاوِرُهُمْ أَشْرَارُ خَلْقِ اللَّهِ یُدْخِلُهُمْ نَارَ جَهَنَّمَ‏ صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَرْجِعُونَ‏ وَ نَحْشُرُهُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ عَلى‏ وُجُوهِهِمْ عُمْیاً وَ بُکْماً وَ صُمًّا مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ کُلَّما خَبَتْ زِدْناهُمْ سَعِیراً کُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً غَیْرَها لِیَذُوقُوا الْعَذابَ‏ إِذا أُلْقُوا فِیها سَمِعُوا لَها شَهِیقاً وَ هِیَ تَفُورُ تَکادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ کُلَّما أَرادُوا أَنْ یَخْرُجُوا مِنْها مِنْ غَمٍّ أُعِیدُوا فِیها وَ قِیلَ لَهُمْ‏ ذُوقُوا عَذابَ الْحَرِیقِ‏ لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَ هُمْ فِیها لا یَسْمَعُونَ‏- یَا ابْنَ مَسْعُودٍ یَدَّعُونَ أَنَّهُمْ عَلَى دِینِی وَ سُنَّتِی وَ مِنْهَاجِی وَ شَرَائِعِی إِنَّهُمْ مِنِّی بُرَآءُ وَ أَنَا مِنْهُمْ بَرِی‏ءٌ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ لَا تُجَالِسُوهُمْ فِی الْمَلَإِ وَ لَا تُبَایِعُوهُمْ فِی الْأَسْوَاقِ وَ لَا تَهْدُوهُمْ إِلَى الطَّرِیقِ وَ لَا تَسْقُوهُمُ الْمَاءَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ مَنْ کانَ یُرِیدُ الْحَیاهَ الدُّنْیا وَ زِینَتَها نُوَفِّ إِلَیْهِمْ أَعْمالَهُمْ فِیها وَ هُمْ فِیها لا یُبْخَسُونَ‏ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى‏ وَ مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَهِ مِنْ نَصِیبٍ‏ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ مَا بَلْوَى أُمَّتِی مِنْهُمْ الْعَدَاوَهُ وَ الْبَغْضَاءُ وَ الْجِدَالُ أُولَئِکَ أَذِلَّاءُ هَذِهِ الْأُمَّهِ فِی دُنْیَاهُمْ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ لَیَخْسِفَنَّ اللَّهُ‏ بِهِمْ وَ یَمْسَخُهُمْ قِرَدَهً وَ خَنَازِیر.مکارم الأخلاق، ص۴۴۹ تا ص: ۴۵۱ (طبرسى، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق، ۱جلد، شریف رضى – قم، چاپ: چهارم، ۱۴۱۲ ق / ۱۳۷۰ ش.)