حجاب از فطرت انسان سرچشمه گرفته است
خداوند فطرت انسان را بر اساس نیاز به پوشش آفرید و آن را جزء غریزه او قرار داد.
وقتی آدم و حوا فریب شیطان را خوردند و از درخت ممنوعه تناول نمودند، اولین و مهم‌ترین تنبیه آنان این بود که لباسشان از تنشان فروریخت و برهنه شدند و عورتشان آشکار شد، لذا بر اساس فطرت و غریزه، بعد از کشف حجاب بلافاصله سعی کردند بدن و عورتشان را با برگ‌های درختان بپوشانند.
«فَأَکلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَ طَفِقَا یخْصِفَانِ عَلَیهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّهِ؛ پس آدم و حوّا (فریب خوردند و) از آن درخت تناول کردند، بدین‌جهت (لباس‌های بهشتی از تنشان دور و عیوب و) عورت آن‌ها در نظرشان پدیدار شد و شروع کردند به ساتری از برگ درختان بهشت خود را پوشاندن.»[۱]
باوجود فطری بودن حجاب میزان و شکل آن بسته به اخلاق و فرهنگ جوامع مختلف، از روزگاران قدیم متفاوت بوده است به این شکل که جوامعی که به ارزش‌های اخلاقی اعتقاد و التزام بیشتری داشتند از پوشش کامل‌تر و متین‌تری استفاده می‌کردند و هر چه سطح ارزش‌های اخلاقی در آن جوامع پایین‌تر می‌آمد، پوشش مردان و زنان نیز در سطح پایین‌تری و نامناسب‌تری قرار می‌گرفت.
دین مبین اسلام اساس دستوراتش بر پایه فطرت قرار گرفته است و هر آنچه عقل و فطرت به آن حکم می‌کند، اسلام نیز بدان حکم می‌کند لذا حجاب که از فطرت انسان سرچشمه می‌گیرد را اسلام واجب کرده است.
[۱]. آیه ۱۲۱ سوره طه.
