بسم اللَّه پسر، بهره گور پدر
بهره هاى «بسم اللَّه» حتّى به پدر و مادر گوینده هم مى رسد گرچه گوینده اش طفل باشد.
یکى از پیغمبران با همراهانش از محلّى می گذشت، به آنان فرمود: زودتر رد شوید که صاحب قبرى که در اینجاست معذّب است. وقت دیگرى گذرش به همان محل افتاد، به همراهان فرمود:
درنگ کنید که صاحب قبر، در روح و ریحان است. پرسیدند: چه شد، قبلًا فرمودى در عذاب است؟ فرمود: صاحب قبر پسرى دارد که او را به مکتب فرستادند. استاد به او یاد داد که بگوید «بسم اللَّه الرحمن الرحیم»، به مأمورین عذاب ندا رسید، فرزند این شخص، ما را به رحمت رحمانیه و رحیمیّه خوانده است، سزاوار نیست پدرش معذّب بماند، عذاب را از او بردارید».
لئالى الأخبار: ۳/ ۳۳۵ .