رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : أفضَلُ الزُّهدِ فی الدّنیا ذِکرُ المَوتِ ، و أفضَلُ العِبادَهِ ذِکرُ المَوتِ ، و أفضَلُ التَّفکُّرِ ذِکرُ المَوتِ ، فمَن أثقَلَهُ ذِکرُ المَوتِ وَجَدَ قَبرَهُ رَوضَهً مِن رِیاضِ الجَنّهِ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بالاترین زهد و بى رغبتى به دنیا، یاد مرگ است. برترین عبادت، یاد مرگ است و برترین تفکر ، یاد مرگ است. پس، هر که یاد مرگ وجودش را پر کند، قبر خود را باغى از باغ هاى بهشت بیابد .
عنه صلى الله علیه و آله ـ حینما سُئلَ : هل یُحشَرُ مَع الشُّهَداءِ أحَدٌ ؟ ـ : نَعَم ، مَن یَذکُرُ المَوتَ فی الیَومِ و اللّیلَهِ عِشرینَ مَرّهً .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ـ وقتى از ایشان سؤال شد : آیا کسى با شهدا محشور مى شود؟ ـ فرمود : آرى، کسى که شبانه روز بیست مرتبه مرگ را یاد کند.
عنه صلى الله علیه و آله ـ و قد مَرَّ بمَجلِسٍ قدِ استَعلاهُ الضّحکُ ـ : شُوبُوا مَجلِسَکُم بذِکرِ مُکَدِّرِ اللَّذّاتِ . قالوا : و ما مُکَدِّرُ اللَّذّاتِ ؟ قالَ : المَوتُ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ـ چون بر انجمنى گذشت که در آن صداى خنده بلند بود ـ فرمود: انجمن خود را با یاد مکدّر کننده خوشى ها بیامیزید. عرض کردند : مکدّر کننده خوشى ها چیست؟ فرمود : مرگ.
الإمامُ علیٌّ علیه السلام : اُذکُروا هادِمَ اللَّذّاتِ ، و مُنَغِّصَ الشَّهَواتِ ، و داعیَ الشَّتاتِ ، اذکُروا مُفَرِّقَ الجَماعاتِ ، و مُباعِدَ الاُمنیاتِ ، و مُدنِیَ المَنِیّاتِ ، و المُؤْذِنَ بالبَینِ و الشَّتاتِ .
امام على علیه السلام : به یاد آورید آن بر هم زننده خوشى ها و منغّص کننده عیش ها و دعوتگر پراکندگى را. یاد کنید آن از هم پاشنده انجمن ها و دور کننده آرزوها و نزدیک کننده مرگ ها و اعلام کننده جدایى و پراکندگى را.
عنه علیه السلام : مَن ذَکَرَ المَوتَ رَضِیَ مِن الدُّنیا بالیَسیرِ .
امام على علیه السلام : هرکه به یاد مرگ باشد، از دنیا به اندک خشنود شود.
عنه علیه السلام : کیفَ تَنسى المَوتَ و آثارُهُ تُذَکِّرُکَ ؟ ! .
امام على علیه السلام : چگونه مرگ را فراموش مى کنى در حالى که نشانه هایش به تو تذکّر مى دهند؟!
عنه علیه السلام : اُوصیکُم بذِکرِ المَوتِ و إقلالِ الغَفلَهِ عنهُ ، و کیفَ غَفلَتُکُم عمّا لَیس یُغفِلُکُم ، و طَمَعُکُم فیمَن لَیس یُمهِلُکُم ؟! فکفَى واعِظا بمَوتى عایَنتُموهُم .
امام على علیه السلام : شما را سفارش مى کنم که به یاد مرگ باشید و از آن کمتر غفلت ورزید. چگونه از چیزى غافلید که او از شما غافل نیست و چگونه به کسى چشم طمع دوخته اید که به شما مهلت نمى دهد! مردگانى که مشاهده کرده اید خود واعظانى هستند که شما را از هر واعظى بى نیاز مى کنند.
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : ذِکرُ المَوتِ یُمیتُ الشَّهَواتِ فی النَّفسِ ، و یَقلَعُ مَنابِتَ الغَفلَهِ ، و یُقَوّی القلبَ بمَواعِدِ اللّه ِ ، و یُرِقُّ الطَّبعَ ، و یَکسِرُ أعلامَ الهَوى و یُطفِئُ نارَ الحِرصِ ، و یُحَقِّرُ الدُّنیا .
امام صادق علیه السلام : یاد مرگ، خواهش هاى نفس را مى میراند و رویشگاه هاى غفلت را ریشه کن مى کند و دل را با وعده هاى خدا نیرو مى بخشد و طبع را نازک مى سازد و پرچم هاى هوس را درهم مى شکند و آتش آزمندى را خاموش مى سازد و دنیا را در نظر کوچک مى کند.
