برای دیدن در سایز اصلی روی تصویر کلیک کنید.
آری لقمه حرام دین و ایمانت را نابود کرده و جرات تعرض به امام زمان را هم میدهد.
| چند مال شبهه ناک آری به کف؟ | تا که باشی نرمْپوش و خوش علف |
| عاقبت سازد تو را از دین بری | این خودآرایی و این تن پروری |
| لقمه کآید از طریق مشتبه | خاک خور خاک و بر آن دندان منه |
| کان تو را در راه دین مغبون کند | نور عرفان از دلت بیرون کند |
| لقمه نانی که باشد شبهه ناک | در حریم کعبه، ابراهیم پاک |
| گر، به دست خود فشاندی تخم آن | ور به گاو چرخ کردی شخم آن |
| ور مه نو در حصارش داس کرد | ور به سنگ کعبه اش دستاس کرد |
| ور به آب زمزمش کردی عجین | مریم آیین پیکری از حور عین |
| ور بخواندی بر خمیرش بی عدد | فاتحه با قل هو اللّه احد |
| ور بود از شاخ طوبی آتشش | ور شدی روح الامین هیزم کشش |
| ور تو بر خوانی هزاران بسمله | بر سر آن لقمه پر ولوله |
| عاقبت، خاصیتش ظاهر شود | نفس از آن لقمه تو را قاهر شود |
| در ره طاعت، تو را بی جان کند | خانه دین تو را ویران کند |
| درد دینت گر بود ای مرد راه | چاره خود کن که دینت شد تباه |
