خداوند بخاطر امتحان بندگی مردم و از روی حکمتش به بعضی ثروت می دهد به برخی نمی دهد، در این میان برخی از اغنیا، فقرا را پست و خوار می شمارند، به عبارت دیگر گرفتار نوعی خود بزرگ بینی و کبر شده و خود را برتر از فقرا می بینند.
در این باره پیامبر خدا صلى الله علیه و آله می فرمایند:
هر کس مرد یا زن مؤمنى را، به سبب تهیدستى یا کم بضاعتى، خوار و حقیر شمارد، خداوند متعال در روز رستاخیز او را انگشتنما و سپس رسوایش کند.
مَنِ اسْتَذَلّ مؤمنا أو مؤمنهً، أو حَقّرَهُ لفَقْرِهِ أو قِلَّهِ ذاتِ یَدِهِ، شَهَرَهُ اللّهُ تعالى یَومَ القِیامَهِ، ثُمّ یَفْضَحُهُ.
بحار الأنوار: ۷۲/ ۴۴/ ۵۲.
