با ازدواج تحمیلی و اجباری چطور کنار بیاییم؟
یکی از مهم‌ترین عوامل خیانت و انحرافات جنسی متأهلین، ازدواج‌های تحمیلی و اجباری است که ممکن است در زوج‌هایی که از ایمان و تقوای ضعیفی برخوردارند، منجر به انحراف جنسی یکی یا هر دوی آن‌ها شود. لذا باید از این ازدواج‌ها خودداری کرد؛ اما اگر کسی به این نوع از ازدواج مبتلا شد چطور با آن کنار بیاید؟
پاسخ:
اولاً خلقت زن و مرد این‌طور است که معمولاً پس از مدت کوتاهی عشق و علاقه و محبت بین آن‌ها حاکم خواهد شد و خداوند متعال این مسئله را از آیات و نشانه‌های خود معرفی نموده است:
«وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیها وَ جَعَلَ بَینَکُمْ مَوَدَّهً وَ رَحْمَهً إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یتَفَکَّرُونَ؛ و از نشانه‌های او این‌که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد، در این نشانه‌هایی است برای گروهی که تفکّر می‌کنند!»[۱]
لذا کسانی که به این نوع از ازدواج‌ها مبتلا شده‌اند نگران نباشند چون با گذشت زمان و کمی صبر و حوصله اوضاع تغییر خواهد کرد.
ثانیاً: فکر طلاق، جدایی و تمام افکار منفی را از سر بیرون کنند.
ثالثاً: دست به دعا و توسل بردارند و از خداوندی که دل‌ها در دست اوست و مقلب‌القلوب است بخواهند که هر چه زودتر به حرمت اولیائش مهر و محبت را بین او همسرش حاکم سازد.
رابعاً: گفته شده است که قبل از ازدواج خوب و با دقت چشمانت را باز کن ولی بعد از ازدواج چشم‌پوشی و اغماض کن و معایب را نادیده بگیر! این نسخه برای کسی هم که به ازدواج تحمیلی مبتلا شده است مفید است لذا باید سعی کند همراه با نادیده دیگری معایب و بدی‌ها، پیوسته ویژگی‌ها و صفات مثبت همسرش را ببیند.
خامسا: این آیه شریفه را آویزه گوش خود قرار دهد که: «عَسی أن تکرَهوا شَیئاً وهو خیرٌ لکم وَعسی أن تُحِبّوا شیئاً وهو شَرٌّ لکم؛ چه‌بسا، شما از چیزی بدتان بیاید و آن چیز به خیر و صلاح شما باشد و چه‌بسا، شما از چیزی خوشتان بیاید و آن چیز برایتان شر باشد.»[۲]
سادساً: با تعبد و راز و نیاز، ارتباطش را با خداوند تقویت کند و سعی کند محبت و عشق خداوند را که اصیل‌ترین و بادوام‌ترین محبت‌ها و عشق‌هاست به دست آورد.
آن‌کس که ترا شناخت جان را چه کند؟!
فرزند و عیال و خانمان را چه کند؟!
دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی
دیوانهٔ تو هردو جهان را چه کند؟![۳]
برای رسیدن به این مقصد چه خوب است که پیوسته دعای «اِلهِی هَب لِی کَمالَ الانقِطاعِ اِلَیکَ»[۴] را زمزمه نماید و مناجات «اِلهی مَنْ ذَا الَّذی ذاقَ حَلاوَهَ مَحَبَّتِک فَرامَ مِنْک بَدَلاً، وَ مَنْ ذَا الَّذی اَنِسَ بِقُرْبِک فَابْتَغی عَنْک حِوَلاً»[۵] زمزمه شود.
[۱]. روم؛ ۲۱.
[۲]. بقره ۲۱۶.
[۳]. دیوان شمس مولوی، رباعیات، رباعی شمارهٔ ۴۹۱.
[۴]. مفاتیح الجنان، مناجات شعبانیه.
[۵]. مفاتیح الجنان، مناجات محبین از مجموع مناجات خمسه عشر. ترجمه: خدایا! کیست که شیرینی محبت تو را چشیده باشد و جز تو آهنگ دیگری را بکند؟! و کیست که به مقام قرب تو انس گرفته باشد و روی‌گردان از تو باشد؟!
