Take a fresh look at your lifestyle.
آرشیو دسته:

دشمنی با اهل بیت علیهم السلام یا نصب

در این دسته درباره گناه کبیره نصب یا دشمنی با اهل‌بیت علیهم‌السلام بحث می‌کنیم که عبارت است از دشمنی با اهل‌بیت علیهم‌السلام یا دوستداران آنان و آشکار کردن آن است.[1] دشمنی با دوستداران اهل‌بیت و شیعیان آنان تنها در صورتی نصب دانسته می‌شود که دشمنی با آنان به خاطر محبت و پیروی از اهل‌بیت باشد.

ناصبی یا دشمن اهل بیت علیهم‌السلام

به کسی که با اهل‌بیت علیهم‌السلام دشمن است ناصبی گفته می‌شود. مشهور علمای مسلمان، ناصبی را کسی می‌دانند که با اهل‌بیت دشمن باشد و دشمنی خود را با آنان آشکار کند و به گفته برخی بغض امام علی (علیه‌السلام) را هم جزو دین خود قرار داده باشد. آنان، اعتقاد به فسق یا کفر امام علی (علیه‌السلام)، اعتقاد به برتری دیگران بر او، سب و لعن اهل‌بیت علیهم‌السلام، انکار فضایل آنان و کراهت داشتن از ذکر و نشر آن‌ها را از مصادیق نصب شمرده‌اند.

حسن بن فرحان مالکی از علمای اهل سنت، هرگونه انحراف از امام علی (علیه‌السلام) و اهل‌بیت را مصداق نصب دانسته است. او تضعیف احادیث صحیح در مدح امام علی، اعتقاد به اشتباه کردن او در جنگ‌های دوره خلافت، زیاده‌روی در ستایش دشمنان او، تشکیک در خلافت و خودداری از بیعت با او را، به مصادیق نصب افزوده است.[2]

محدث بحرانی از فقیهان شیعه، مقدم کردن دیگران بر امام علی در امامت (پذیرفتن امامت آنان) را، بغض با حضرت علی و مصداق نصب دانسته است.[3]

آیا اهل سنت ناصبی هستند؟

مشهور فقیهان شیعه، ناصبی را کسی می‌دانند که با اهل‌بیت دشمنی داشته باشد و دشمنی خود را آشکار کند، ازاین‌رو به اعتقاد آنان، اهل سنتی که محبت اهل‌بیت را پذیرفته‌اند، ناصبی نیستند.[4]

دشمن اهل بیت علیهم‌السلام در منابع اهل سنت

روایات متعددی در منابع اهل سنت دربارهٔ دشمنی پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) با دشمنان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) وارد شده است که در اینجا به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

ابوسعید خدری می‌گوید: زمانی که علی (علیه‌السلام) با فاطمه (علیها السلام) ازدواج کرد، پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) صبحگاهان -به مدت چهل روز -بر در خانهٔ آنان می‌ایستاد و می‌فرمود: «أنا حربٌ لمن حاربتم و سلمٌ لمن سالمتم»؛ (من دشمن آن کسی هستم که با شما دشمنی کند و دوست آن کسی هستم که با شما دوستی کند).[5]

و نیز جناب سلمان از پیامبر (صلی‌الله علیه و آله و سلم) نقل می‌کند که حضرت فرمود: «یا سلمان من أحبّ فاطمه بنتی فهو فی الجنه معی و من أبغضها فهو فی النار…»؛ (ای سلمان هر کس که دخترم فاطمه را دوست بدارد در بهشت با من خواهد بود و هرکس که بغض و دشمنی فاطمه را در دل داشته باشد در آتش جای خواهد گرفت…).[6]


[1]. طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ ق، ج ۲، ص ۱۷۴.

[2]. مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ ق، ص ۲۹۸.

[3]. بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ ق، ج ۲۴، ص ۶۰.

[4]. صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ ق، ج ۳، ص ۴۰۸؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ ق، ج ۶، ص ۶۴.

[5]. فضائل فاطمة لابن شاهین.

[6]. فرائدالسمطین، ج 2، ص 67، ح 391.

کیفر دشمنى با امیرالمؤمنین على (علیه السلام)

جابر بن عبدالله انصارى مى گوید: پیامبر (صلى الله علیه و آله ) در عرفات بود، على (علیه السلام) و من نیز در کنارش بودیم به ما اشاره کرد، نزدیک رفتیم ، به على (علیه السلام) فرمود: انگشتهایت را در میان انگشتهایم بگذار و على (علیه السلام)…