عفت در عشق ، علاقه و دوستی

عشق محبت، علاقه و دوست داشتن شدید است که انسان نسبت به چیزی پیدا می‌کند. عشق حالتی که زمام فکر و اراده انسان را می‌گیرد، بر عقل و بر اراده تسلط پیدا می‌کند، بنابراین حالتی می‌شود شبه جنون، یعنی عقل دیگر کاره‌ای نیست. ازاین‌رو برای کنترل قلب و اینکه هر کسی وارد آن نشود باید از مقدمات عشق و علاقه جلوگیری کرد و به اصطلاح عفت در عشق و محبت و علاقه داشت.
گاهی عشق بین دو جنس مخالف است و گاهی بین جنس موافق. گاهی این محبت نسبت به محارم است و گاهی به نامحرمان، گاهی نسبت به مؤمنین است و گاهی به کفار لذا مؤمن باید مراقب قلبش باشد تا محبت و عشق حرام وارد قلبش نشود و اگر چنین شد از اظهار آن خودداری کند.

مقصود ما از عشق و علاقه در این دسته علاوه بر امر قلبی محبت روابط دوستانه را هم شامل می‌شود.