آرشیو دسته:
احتکار
در این دسته درباره گناه اقتصادی احتکار و پیرامون آن بحث می شود.
احتکار در اصطلاح فقهی به نگهداری کالای ضروری خاص در صورت کمیاب شدن آن در بازار، با هدف فروختن آن به بهای بیشتر؛ و احتکار کننده را محتکر گویند. برخی قید خرید را در تعریف احتکار افزوده‌اند و گفته‌اند خرید کالا و و خودداری از عرضه آن به بازار، در صورت کمیاب شدن و نیاز مردم به آن، احتکار است. اما برخی دیگر حبس کالا را به صورت مطلق (از هر راهی به دست آورده باشد، مانند زراعت و تجارت) احتکار می‌دانند.
به مشهور فقیهان شیعه نسبت داده‌اند که احتکار را حرام و مربوط به کالاهای ضروری، به‌ویژه مواد خوراکی دانسته‌اند (به قول مشهور احتکار تنها در گندم، جو، خرما، کشمش و روغن ثابت است). البته برخی از فقیهان دایره حکم احتکار را گسترش داده و معتقدند احتکار همه کالاهای موردنیاز جامعه را در برمی‌گیرد.
ذخیره کردن مواد غذایی برای خود یا خانواده یا امری دیگر احتکار محسوب نمی‌شود.
