حضرت صادق علیه السّلام مىفرماید: «سه دسته هستند که در قیامت، خداوند با آنها سخن نمى فرماید و نظر رحمت به ایشان نفرموده و ایشان را پاکیزه نمىفرماید و برایشان عذاب دردناکى است: پیر زناکار، دیوث، زن شوهردارى که با او زنا شود»[۱].
پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله مىفرماید: «بوى بهشت به مسافت پانصد سال راه مىرسد ولى عاق والدین و دیوث از او محرومند. گفته شد: یا رسول اللّه، دیوث کیست؟ فرمود: مردى که زنش زنا بدهد و او بداند»[۲].
و نیز فرمود: «خداوند به عزت و جلالش قسم یاد فرموده که داخل بهشت نشود شرابخوار و نمام و دیوث»[۳].
و حضرت صادق علیه السّلام نیز مىفرماید: «بهشت بر دیوث حرام است»[۴].
گناهان کبیره ؛ ج۲ ؛ ص۳۳۱و ۳۳۲
[۱] . عن ابى عبد اللّه علیه السّلام قال ثلثه لا یکلمهم اللّه یوم القیمه و لا ینظر الیهم و لا یزکیهم و- لهم عذاب الیم الشیخ الزانى و الدیوث و المرئه توطى فراش زوجها( وسائل کتاب النکاح باب ۱۶ ج ۱۴ ص ۲۴۷).
[۲] . قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله ان الجنه لتوجد ریحها من مسیره خمسمائه عام و لا یجدها عاق و لا دیوث قیل یا رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و ما الدیوث قال الذى تزنى امرئته و هو یعلم( وسائل الشیعه ج ۱۴ ص ۲۴۸).
[۳] . قال صلّى اللّه علیه و آله قال اللّه تعالى و عزتى و جلالى لا یدخلها مدمن خمر و لا نمام و لا دیوث( وسائل الشیعه ج ۱۴ ص ۲۴۸).
[۴]. حرمت الجنه على الدیوث( وسائل. کتاب نکاح. باب ۱۳۲ صفحه ۳۰ ج ۱۴ ص ۱۷۵).
