یک نهر آب وقتی شتابان به باغ می رسد و تمام باغ را سبز و خرم می کند که میانه راه جوی های فرعی سر راهش سبز نشوند، و گر نه هر کدام قسمتی از آن را با خود می برند، در نتیجه هر چه پیش تر می رود رمق و شتابش کم و کمتر می شود و دیگر یا به باغ نمی رسد و یا هم اگر برسد نمی تواند همه را پوشش داده و سبز و شاداب نگه دارد.
می خواهم بگویم یک جوان مثال همان نهر خروشان را دارد، و زنان کوچه و بازار حکایت همان بیراهه های فرعی،
و زن و زندگی، و خانه و خانواده مثال باغ و گلستان را دارد.
و اگر دین می گوید چشمهایت را مراقب باش نمی خواهد تو را از لذائذ زندگی محروم کرده باشد ، بلکه…
می خواهد شوق و شتابت را از دست ندهی،
می خواهد خانه و کاشانه ات سبز و شاداب بماند،
می خواهد بخاطر یک لذت حرام از لذت های پاک دیگر محروم نباشی.
می خواهد لذت های بیشتری را تجربه کنی….
پس ، چشمهایت را…
استاد محمد رضا رنجبر
