تعیین دقیق مرز غیبت و تهمت
امام صادق علیه السلام:
الغِیبَهُ أن تقولَ فی أخیکَ ما هُو فیهِ مِمّا قد سَتَرَهُ اللّهُ علَیهِ، فأمّا إذا قلتَ ما لیسَ فیهِ فذلکَ قولُ اللّهِ:«فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتانا و إثْما مُبِینا» (النساء: ۱۱۲)
غیبت آن است که درباره برادرت چیزى بگویى که در او هست، اما خداوند آن را پوشانده است. اما اگر چیزى بگویى که در او نیست، این مشمول این سخن خداوند است که: «به دوش کشیده است تهمت و گناه آشکاری را».
تفسیر العیّاشی: ۱/ ۲۷۵/ ۲۷۰.
لطفا مطالب این وبسایت را با ذکر منبع و لینک مطلب منتشر کنید!
لینک کوتاه مطلب : https://nidamat.com/?p=10661
وَ جاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ؛ وجهاد کنید در راه خدا با اموال و جانهایتان (توبه 41)
عزیزانی که تمایل دارند در اجر اخروی تعالی اخلاقیات در جامعه، نشر و تبلیغ احادیث و معارف اهل بیت علیهم السلام و انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر، شریک باشند تقاضا میشود که ما را در پرداخت هزینه های جاری سایت گناه شناسی از قبیل هاست، پشتیبانی فنی ، تالیف و تولید پستها و… یاری فرمایند.
