کسی که اعمال خیرش تباه است: اهل دنیا
«مَن کَانَ یُرِیدُ الْحَیَوهَ الدُّنْیَا وَ زِینَتَهَا نُوَفّ إِلَیْهِمْ أَعْمَلَهُمْ فِیهَا و هُمْ فِیهَا لَا یُبْخَسُونَ* أُوْلَئِکَ الَّذِینَ لَیْسَ لَهُمْ فِى الآخِرَهِ إِلَّا النَّارُ وَ حَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِیهَا وَ بَطِلٌ مَّا کَانُواْ یَعْمَلُونَ». هود: ۱۵ و ۱۶.
«کسانى که زندگى دنیا و زیور آن را بخواهند، [جزاى] کارهایشان را در آن (دنیا) به طور کامل به آنان مىدهیم، و به آنان در آن جا، کم داده نخواهد شد. اینان، کسانى هستند که در آخرت جز آتش برایشان نخواهد بود، و آنچه در آن (دنیا) کردهاند، به هدر رفته، و آنچه انجام دادهاند، باطل گردیده است».