این روزها همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان، وقت چیدن نفخات فیض و رحمت و غفران الهی است. یکی از سنتهای شایسته و سفارش شده افطاری دادن است، امام صادق (علیه السلام) درباره پاداش و ثواب افطاری می فرمایند:
هر کس روزه دارى را افطار دهد، براى او هم مثل اجر روزه دار است.
مَنْ فَطَّرَ صَائِماً فَلَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ. (الکافى، ج ۴ ص ۶۸، ح ۱ )
در روایت دیگری امام کاظم (علیه السلام) فرمودند:
افطارى دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه (مستحبى) بهتر است.
فِطْرُکَ أَخَاکَ الصَّائِمَ أَفْضَلُ مِنْ صِیَامِکَ. (الکافى، ج ۴ ص ۶۸، ح ۲)
و در مورد ثواب یکی از روزه های مستحبی روایتى از امام صادق(ع) هست که می فرماید: هر کس در روز بیست و هفتم رجب روزه بگیرد، خداوند براى او پاداش روزه هفتاد سال را مى‌نویسد. (اقبال، صفحه ۶۷۳) با توجه به دو روایت فوق اگر کسی در روز بیست و هفتم ماه رجب روزه داری را افطاری دهد ثوابش از هفتاد سال روزه بیشتر است، حال شما این را بگذارید کنار روایاتی که عمل در ماه مبارک رمضان را مقبول و ثواب آن را مقرون با برکت و زیاده می دانند.
