تأثیر سفر حج و عمره در آمرزش گناهان
با توجه به حوادث ناگوار چند سال گذشته از جمله حادثه منا و جده که قلبهای بسیاری از مؤمنین را جریحه دار کرد و همچنین با توجه به تنشهای سیاسی اخیر بین ایران و عربستان واکنشهای مختلفی را در باب مخالفت با سفر حج و عمره با توجیهات مختلف و دلائل وارد و یا غیروارد برانگیخته است. گناه شناسی فارغ از همه این جنجالها به نقل احادیثی در باب تأثیر سفر حج و عمره در آمرزش گناهان می پردازد.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در این باره می فرمایند:
«پیوسته حج و عمره بگزارید؛ زیرا این دو، فقر و گناهان را از بین میبرند، آنگونه که کوره آهنگری، زنگارِ آهن را میزداید.»
«تابِعوا بَینَ الحَجِّ والعُمرَهِ، فَإِنَّهُما ینفِیانِ الفَقرَ والذُّنوبَ کما ینفِی الکیرُ خَبَثَ الحَدیدِ».[۱]
امام باقر (علیه السلام):
«کسی که به نیت حج یا عمره، به زیارت این خانه آید و از کبر مبرّا باشد، بیگناه برمیگردد، همچون روزی که مادرش او را زاده است»
«مَن أمَّ هذَا البَیتَ حاجًّا أو مُعتَمِرًا مُبَرَّأً مِنَ الکبرِ رَجَعَ مِن ذُنوبِهِ کهَیئَتِهِ یومَ وَلَدَتهُ امُّهُ»[۲]
حتی به احترام حاجی گناهان بستگان او و هر کسی که حاجی برای او استغفار نمود آمرزیده میگردد؛ همانطور که امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«خداوند عز و جل می آمرزد حاجی و خانواده حاجی و عشیره حاجی و کسی را که حاجی برایش طلب آمرزش کند،…»
«إنَّ اللّهَ عزوجل لَیغفِرُ لِلحاجِ ولِأَهلِ بَیتِ الحاجِّ، ولِعَشیرَهِ الحاجِّ، ولِمَن یستَغفِرُ لَهُ الحاجُّ…»[۳]
بلکه گناهان مؤمنین اهل آبادی به احترام حاجی آن آبادی بخشیده خواهد شد چنانکه امام صادق (علیه السلام) فرمود:
«هیچ مرد مؤمنی، از اهل هر روستا و شهری که باشد، در عرفات وقوف نکند جز آن که خداوند اهالی مؤمن آن محل را ببخشاید و هیچ مرد مؤمنی از خانواده ای با ایمان، در عرفات وقوف نکند مگر آن که خداوند مؤمنان از آن خاندان را بیامرزد.»
« مَا مِنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ کورَهٍ وَقَفَ بِعَرَفَهَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لِأَهْلِ تِلْک الْکورَهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَا مِنْ رَجُلٍ وَقَفَ بِعَرَفَهَ مِنْ أَهْلِ بَیتٍ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لِأَهْلِ ذَلِک الْبَیتِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ»[۴]
[۱]. محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینى،اصول کافی، ج۸، ص: ۱۸۶.
[۲]. همان، ص: ۱۷۹.
[۳]. محمد بن على ابن بابویه، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص: ۴۶.
[۴]. محمّد بن على بن بابویه قمّى صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۴ جلد، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دوم، ۱۴۱۳ ه ق، ج۲؛ ص ۲۱۱.