امیرمؤمنان على علیه السلام :
آگاه باشید که ظلم بر سه گونه است: ظلمى که هرگز بخشیده نمىشود (البته در صورتى که انسان بدون توبه بمیرد.) و ظلمى که بدون مجازات نیست و ظلمى که (قابل بخشش است و) از آن بازخواست نمى شود.
اما ظلمى که بخشیده نمى شود، شرک به خداست. خداوند (در قرآن) فرموده است: «قطعاً خداوند شرک به خود را نمى بخشد.» (نساء / ۴۸.)
اما ظلمى که بخشیده مى شود، ظلمى است که انسان با گناهان صغیره، به خود کرده است.
و اما ظلمى که بدون مجازات نمى ماند، ظلم بعضى از بندگان به بعضى دیگر است که کیفر و قصاص در این مورد بسیار سخت است، و این ظلم فقط مجروح ساختن با کارد و یا زدن با تازیانه نیست، بلکه چیزى است که اینگونه مجازاتها در برابرش کوچک است.
أَلَا وَإِنَّ الظُّلْمَ ثَلَاثَهٌ فَظُلْمٌ لَا یُغْفَرُ وَظُلْمٌ لَا یُتْرَکُ وَظُلْمٌ مَغْفُورٌ لَا یُطْلَبُ فَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی لَا یُغْفَرُ فَالشِّرْکُ بِاللَّهِ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی یُغْفَرُ فَظُلْمُ الْعَبْدِ نَفْسَهُ عِنْدَ بَعْضِ الْهَنَاتِ وَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی لَا یُتْرَکُ فَظُلْمُ الْعِبَادِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً الْقِصَاصُ هُنَاکَ شَدِیدٌ لَیْسَ هُوَ جَرْحاً بِاْلمُدَى وَلَا ضَرْباً بِالسِّیَاطِ وَلَکِنَّهُ مَا یُسْتَصْغَرُ ذَلِکَ مَعَهُ.( نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶.)
