زنای ذهنی ممنوع
زنا در کنار ربا و خوردن مال یتیم، از معدود گناهانی است که خداوند متعال در قرآن دستور می‌دهد که «لاَ تَقْرَبُواْ» یعنی بدان نزدیک نشوید[۱]. درحالی‌که در سایر گناهان مستقیماً دستور می‌دهند که مثلاً فلان کار را نکنید؛ و این طرز از امر کردن نشانگر شدت نفرت خداوند از آن گناه و درنتیجه شدت عقوبت آن و به‌تبع کثرت عواقب و آثار وضعی باشد.
نزدیک شدن به زنا مصادیق بسیاری دارد ازجمله ارتباط چشمی و کلامی بی‌قیدوبند با نامحرم، حضور در محیط‌های فاسد، تماشای صحنه‌های مبتذل، خواندن مطالب محرک و تصور و تخیل زنا یا همان زنای ذهنی که بسیار خطرناک است و اگر منجر به زنا نشود فرد را دچار گناه خود ارضایی می‌کند.
حضرت عیسی علیه‌السلام به حواریون فرمود:
«موسی علیه‌السلام به شما دستور داد که زنا نکنید، اما من به شما فرمان می‌دهم که حتی فکر زنا را هم نکنید زیرا کسی که به زنا بیندیشد مثل کسی است که در اتاق نقاشی شده آتش روشن کند که براثر دودان نقاشی‌ها از بین برود گرچه اتاق آتش نگیرد پس فکر گناه هم به همین شکل قلب انسان را تیره‌وتار می‌سازد و به صفا و پاکیان ضربه می‌زند ولو که عملاً مرتکبان نشوید.»
إِنَّ مُوسَی أَمَرَکمْ أَنْ لَا تَزْنُوا، وَ أَنَا آمُرُکمْ أَنْ لَا تُحَدِّثُوا أَنْفُسَکمْ بِالزِّنَا فَضْلًا عَنْ أَنْ تَزْنُوا، فَإِنَّ مَنْ حَدَّثَ نَفْسَهُ بِالزِّنَا کانَ کمَنْ أَوْقَدَ فِی بَیتٍ مُزَوَّقٍ فَأَفْسَدَ التَّزَاوِیقَ الدُّخَانُ وَ إِنْ لَمْ یحْتَرِقِ الْبَیتُ[۲]
یعنی کسی که فکر گاه می‌کند به گناه بسیار نزدیک‌تر از کسی است که به گناه فکر نمی‌کند.
[۱]. اسراء: ۳۲، وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَی إِنَّهُ کانَ فَاحِشَهً وَسَاء سَبِیلاً.
