عاقبت شهوترانی
گناه با لذت و شهوت ملازم است چراکه حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام میفرمایند: «هیچ معصیتی از معاصی خداوند نیست مگر اینکه با شهوتی همراه است.»[۱] و البته گناه هم با عذاب جهنم ملازم است چراکه حضرت امام محمدباقر علیهالسلام میفرمایند:
«جهنم به شهوات و لذتها پوشیده شده؛ و شهوات، انسان را به دوزخ میکشاند.»[۲]
پس شهوترانی و لذتجویی منجر به گناه، گناه منجر به جهنم و جهنم هم منجر به عذاب میشود؛ یعنی نتیجه شهوترانی و لذتجویی در دنیا، عذاب جهنم است. ازاینرو بر هر عاقلی لازم است که کاری نکند که نتیجهاش حسرت و پشیمانی باشد؛ اما افسوس از مردمی که این را میدانند و بازهم اسیر شهوتها و لذتها هستند و «تعجب از کسانی که عواقب بد لذتهای حرام را میدانند و عفت پیشه نمیکنند!»[۳]
[۱]. ما مِن مَعصیهِ اللّهِ شَیءٌ إلّا یأتی فی شَهوَهٍ. میزان الحکمه، ج ۱۲، ص: ۳۱۱ حدیث ۲۰۵۱۲.
[۲]. اصول کافی، ج ۲، ص ۸۹.
[۳]. عجبت لمن عرف سوء عواقب اللذات کیف لا یعف، غررالحکم، ص ۴۹۴.