نقش سیاستمداران، دولتمردان و عالمان دینی ناصالح در شیوع بیحجابی و بیبندوباری در جامعه
علاوه بر عواملی همچون ضعف اعتقادی، تبلیغات و تهاجم فرهنگی استعمارگران غرب، ضعف دستگاههای آموزشی، فرهنگی و دینی کشور و… در بروز بیحجابی و بیبندوباری در جامعه، قسمت عمده مشکل سیاستمداران، دولتمردان و عالمان دینی مذهبی نماست که در ظاهر مردم را به دینداری، زهد و بیاعتنایی به دنیا دعوت میکنند و در خفا و حقیقت، خود بدان معتقد و ملتزم نیستند، به اسم اسلام مرتکب بیعدالتی و ظلم به مردم میشوند، منصبی را قبول میکنند که کفایت، لیاقت و تخصص آن را ندارند و یا اینکه فرصت انجام مسئولیتهای مربوط به آن را ندارند.
مردمی که دارای ایمان ضعیف هستند وقتیکه این تناقضات و اشکالات را میبینند، از دین و نمادهای دینی از جمله حجاب متنفر و گریزان میشوند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله دراینباره میفرمایند:
«صِنْفَانِ مِنْ أُمَّتِی إِذَا صَلَحَا صَلَحَتْ أُمَّتِی وَ إِذَا فَسَدَا فَسَدَتْ أُمَّتِی، اَلْفُقَهَاءُ وَ اَلْأُمَرَاءُ؛
دو گروه از امت هستند که اگر اصلاح شوند، امت من اصلاح میشود و اگر فاسد شوند امت من فاسد میشود، دانشمندان و حاکمان. »[۱]
[۱]. الخصال, جلد۱، صفحه ۳۶.