نقش نجواهای عاشقانه در اشاعه فحشاء و ترویج بی‌عفتی
یکی از عوامل مهم در اشاعه فحشاء و ترویج بی‌عفتی، سخنان دل‌انگیز و عاشقانه‌ای است که بین دختران و پسران و زنان و مردان بیگانه به بهانه‌های مختلف صورت می‌گیرد؛ مثل پرسیدن سؤال‌های درسی، درد دل، مشورت و… . لذا مردان و زنان مؤمنین باید به‌شدت مراقب این‌گونه گفتگوها و برخوردها که با انگیزه‌های شیطانی صورت می‌گیرد باشند و از آن پرهیز کنند.
حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام دراین‌باره می‌فرمایند:
«مُحَادَثَهَ النِّسَاءِ تَدْعُو إِلَی الْبَلَاءِ وَ تُزِیغُ الْقُلُوبَ؛ گفتگوی با زنان (نامحرم) مایه گرفتاری در دام بلا و انحراف و کژی قلب است.»[۱]
حضرت امام صادق علیه‌السلام نیز فرمودند:
«مُحَادَثَهُ النِّسَاءِ مِنْ مَصَائِدِ الشَّیطَان؛ گفتگوی با زنان (نامحرم) از دام‌های شیطان است.»[۲]
[۱]. تحف العقول، النص، ص: ۱۵۱
[۲]. مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ۱۴، ص: ۲۷۳.
