در ازدواج و زندگی در دنیای اسلام با توجه به توانایی‌های جسمی و روحی زن و مرد برخی از مسئولیت‌ها مشترک و برخی مختص به زن و یا مرد است. حقوقی مثل مهریه و نفقه مانند خوراک و پوشاک و سایر وسایل زندگی زن و خانواده بر عهده مرد است، ولی در دنیای غرب همه چیز بین زن و مرد مشترک است و چیزی به نام مهریه و نفقه وجود ندارد و زن و مرد باید با هم برای معاش خود تلاش کنند.
فرق دیگر این است که در دنیای اسلام دخترها برای ازدواج باید از پدر اذن داشته باشند که قطعاً یک نوع حمایت فکری و معنوی در انتخاب صحیح است، در حالی که در غرب دخترها بدون اذن پدر می‌توانند ازدواج کنند.
ازدواج در سیستم غربی آغاز محدودیت و ممنوعیت در روابط جنسی است ولی در سیستم اسلامی ازدواج پایان محدودیت و ممنوعیت است زیرا از نظر اسلام کامیابی جنسی باید در کانون خانواده و منحصر به همسر شرعی باشد؛ و هر زن و مردی فقط در کانون خانواده می‌تواند التذاذ جنسی داشته باشند و با ازدواج است که به این کامیابی می‌رسند. در حالی که در غرب چنین نیست و با ازدواج و قبول مسئولیت زن و مردی که قبل از ازدواج در روابط جنسی خود کاملاً کامیاب و آزاد بودند حالا محدود و ناراضی می‌شوند. این اصل اسلامی باعث استحکام خانواده میشود و یکی از دلایل سست بودن پایه خانواده‌ها در غرب عدم رعایت همین اصل است.[۱]
تعدد زوجات در اسلام برای اداره امور جامعه و حل برخی از معضلات اجتماعی وضع شده است و اگر کسی زن دوم داشت اسلام وظائف و تعهداتی مثل ازدواج اول بر گردن او قرار داده است ولی تز دنیای غربی این است که یک زن بگیر و چند معشوقه داشته باش، بدون هیچ تعهد و وظیفه ای!
[۱] . برگرفته شده از سخنرانی علی مطهری در جمع دختران و پسران در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به نقل باشگاه خبرنگاران جوان، کد خبر ۶۷۸۹۰۷۴.
