جنگ با خدا
از امام صادق ـ علیه السلام ـ آمده است که خداوند عزّ و جلّ فرمود: «قال اللّه عزّ و جلّ: لِیأذَنْ بِحَرْبٍ مِنّی، مَنْ اذَلَّ عَبْدِی الْمُؤمِنَ وَ لِیأمَنْ مِنْ غَضَبی مَنْ اکرَمَ عَبْدِی الْمُؤمِنَ؛ کسی که بنده مؤمن مرا خوار شمارد باید بداند که خداوند با او در جنگ است و کسی که بنده مؤمن مرا تعظیم و تکریم کند بی شک از غضب من در امان است.»
خداوند ذلیلش می کند
از رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلم نقل شده است که فرمود: «و من اذلّ مؤمنا اذلّه اللّه…؛ کسی که مؤمنی را خوار شمارد خدا او را ذلیل خواهد کرد.»
ذلیل ترین مردم
در روایتی دیگر از حضرت آمده است که: «اَعقلُ الناسِ اَشَدُّهم مداراهً لِلناسِ، وَ اَذلُّ الناسِ مَن اَهانَ النَّاسَ؛ عاقلترین مردم کسی است که بیشتر با دیگران مدارا کند، و خوارترین مردم کسی است که آنان را مورد تحقیر و توهین قرار دهد.»
ذلیل در نزد خدا
از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: «من حقّر مؤمنا لقلّه ماله حقّره اللّه فلم یزل عند اللّه محقورا حتّی یتوب ممّا صنع…کسی که به خاطر فقر و تهیدستی مؤمنی را کوچک شمرد خداوند او را کوچک می شمارد و همیشه در نزد خدا خوار و زبون است تا آنکه از کردارش توبه کند…»
حرمت مؤمن از حرمت کعبه بیشتر است
ابن أبی الحدید در شرح این جمله از نهج البلاغه (اذا استولی الصلاح علی الزمان و اهله…) روایتی را از رسولخدا ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلم ـ چنین نقل می کند:
“و الخبر ما رواه جابر قال: نظر رسول اللّه ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلم ـ إلی الکعبه فقال: مرحبا بک من بیت ما اعظمک و أعظم حرمتک و اللّه انّ المؤمن أعظم حرمه منک عند اللّه عزّ و جلّ، لأنّ اللّه حرّم منک واحده و من المؤمن ثلاثه: دمه و ماله و أن یظنّ به ظنّ السّوء…؛
جابر روایت کرده است که رسولخدا ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلم ـ به کعبه نظر افکند و فرمود: آفرین بر تو، خانه ای که چقدر بزرگی و احترام تو چقدر زیاد است سوگند به خدا، احترام مؤمن نزد خدا از تو بیشتر است، زیرا حرمت تو فقط از یک جهت است (که خونریزی در تو حرام است )، ولی مؤمن از سه جهت احترام دارد:
۱.خون وی محترم است.
۲.مال او حرمت دارد.
۳.بدگمانی نسبت به او حرام است.”
