یکی از اسرار محبوبیت و منفوریت اشخاص در دنیا
امام صادق علیه السلام میفرماید:
خداوند دو فرشته را مأمور بندگان خود قرار داده که به حالات آنها رسیدگی کنند، اگر دیدند کسی نسبت به دیگران تواضع و فروتنی نشان میدهد مأمورند که او را بالا ببرند و در جامعه مطرح و بزرگش کنند و اگر دیدند تکبر میکند و خودش را بزرگ نشان میدهد و خودش را از دیگران بهتر و بزرگتر میداند، وظیفه دارند که او را به زمین بکوبند و خوار و ذلیلش کنند. و این یکی از سنتهای خداوند است که انسان متکبر در همین دنیا ذلیل و آدم متواضع سربلند باشد. داستانهای بحارالانوار جلد۷/ صفحه ۱۴۷
بنابراین سنت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله در حدیث دیگر فرمود: «مَنْ تَوَاضَعَ لِلَّهِ رَفَعَهُ اللَّهُ فَهُوَ فِی نَفْسِهِ ضَعِیفٌ وَ فِی اَعْیُنِ النَّاسِ عَظِیمٌ وَ مَنْ تَکَبَّرَ وَضَعَهُ اللَّهُ فَهُوَ فِی اَعْیُنِ النَّاسِ صَغِیرٌ وَ فِی نَفْسِهِ کَبِیرٌ؛ کسی که برای خدا فروتنی کند، خدا او را بالا میبرد. پس او در نزد خویش ناتوان و ناچیز است، ولی در دید مردم بزرگ جلوه میکند. و کسی که تکبر ورزد، خدا او را پایین میآورد. پس او در چشم مردم کوچک است و در نزد خود [به خیالش] بزرگ جلوه میکند.» کنز العمّال: ۵۷۳۷.
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام: التَّواضُعُ یَرفَعُ، التَّکبُّرُ یَضَعُ. فروتنی رفعت میبخشد و تکبّر پست میگرداند. میزان الحکمه جلد ۱۳، ص ۲۲۳، غرر الحکم حدیث ۱۱
در جای دیگری فرمودند: فروتنی، انسان فروپایه را بلند مرتبه می گرداند و تکبر، شخص بلند مرتبه را پست می کند. میزان الحکمه، ج۱۳، ص۲۲۴