همسایه آزاری نشانه بی ایمانی
همسایه آزاری یکی از رفتارهای ناپسندی است که پیشوایان دین همواره از آن نهی می کردند. نقل شده است که مردی به محضر امام صادق علیه السلام رفت و از همسایه خود شکایت کرد. حضرت ضمن راهنمایی او چنین نقل کردند:
مردی از انصار خدمت پیامبر خدا عرض کرد: من از قبیله بنی فلان خانه ای خریده ام و نزدیکترین همسایه ام، کسی است که امیدی به خیر و خوبی اش ندارم و از بدی اش در امان نیستم. پس، پیامبرخدا به علی علیه السلام و سلمان و ابوذر و یکی دیگر که فراموش کرده ام و فکر می کنم مقداد باشد[۱]، دستور داد به مسجد بروند و با صدای بلند فریاد بزنند: «لا ایمانَ لِمَنْ لَمْ یَأمَنْ جارُهُ بوِائقَهُ؛ ایمان ندارد هر آن کس که همسایه اش از شرّ او در امان نباشد. » آنان سه بار این سخن را اعلام کردند.[۲]
این نوع برخورد پیامبر با شخص همسایه آزار، شدت زشتی این اخلاق ناپسند را نشان می دهد.
در روایت دیگری، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «مَنْ کانَ یُؤْمِنُ بالله وَ الیومِ الاخِرِ فَلایؤْذی جارَهُ؛ هر که به خدا و روز واپسین ایمان داشته باشد، همسایه خود را آزار نمی دهد.» به عبارت دیگر «از نشانه ها و خصوصیات مؤمن این است که همسایه را نمی آزارد و نیز همسایگان به دلیل مجاورت با منزل وی، اذیت نمی شوند.»[۳]
در روایتی، امام رضا علیه السلام، شیعه بودن و در مسیر اهل بیت علیهم السلام قرار داشتن را مستلزم آزار نرساندن به همسایه می داند: «لیسَ مِنّا مَن لَم یأمَن جارُهُ بوائِقَهُ؛ از ما نیست کسی که همسایه اش از شرّ او در امان نیست.»[۴]
[۱] . این فراموشی از راوی، یعنی عمرو بن عکرمه است.
[۲] . میزان الحکمه، ج ۲، ص ۹۱۸؛ محمدبن حسن حرّ عاملی، وسائل الشیعه، تحقیق: عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۲ ه .ق، چ ۵، ج ۸، ص ۴۸ ۷ ، ح ۱.
[۳] . اصول کافی، ج ۲، ص ۶۶ ۷ ، ح ۶.
[۴] . شیخ صدوق، عیون اخبارالرضا، تحقیق: سید مهدی حسینی لاجوردی، تهران، مکتبه جهان، ج ۲، ص ۲۴، ح ۲.
متشکرم مفید بود
خواهش میکنم
موفق باشید ان شاء الله