تارک الصلات محروم از یاری خداوند
کسی که اهل نماز است، در شبانه روز حداقل ده بار در نمازش می خواند « ایّاکَ نَعْبُدُ وَ اِیّاکَ نَسْتَعین ؛ یعنی پروردگارا فقط تو را می پرستیم و فقط از تو یاری می جوییم» از خداوند طلب یاری و کمک می کند. و خداوند متعال هم در قرآن وعده داده است که هر کس مرا بخواند اجابتش می کنم.
«اُدْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکمْ؛ مرا بخوانید تا دعای شما را اجابت کنم» (غافر/۶۰)
اما بی نماز خودش را از یاری خداوند محروم می کند.
چون پشت به خدا کرده
خودش را بی نیاز از خدا فرض کرده
خداهم به او پشت می کند و به خودش وا می گذارد
دور ماندن از امان خدا و رسولش
از این رو حضرت رسول الله (صلی الله علیه وآله): « مَنْ تَرَکَ الصَّلَاهَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ بَرِئَ مِنْ ذِمَّهِ اللَّهِ وَ ذِمَّهِ رَسُولِهِ ؛ کسی که نماز را عمدا و بدون علت ترک کند از امان خدا و رسولش دور خواهد بود.» ( عیونأخبارالرضا(علیه السلام) ج : ۱ ص : ۲۸۵)
یعنی خدا و رسول خدا پشت و پناهشان نخواهند بود.