گناه کشتن حیوانات وحشی در طبیعت

از نظر شرع مقدس کشتن حیوانات وحشی که بی‌آزار هستند و ضرری برای ما ندارند، کاری به کار ما ندارند ممنوع است. چرا اگر حیوانی به شما ضرر می‌زند یا احتمال دارد ضرر بزند مثل یک مار یا عقربی که توی خونه خودتون می‌بینید، شرع هم به تایید عقل می‌گوید: اقتل الموذی قبل ان یوذی.

اما اگر همین مار و عقرب را در صحرا دیدید که برای شما خطری نداشتند و به شما حمله نکردند، حق ندارید آن‌ها را بکشید.

بعضی‌ها وقتی که وارد طبیعت می‌شوند بخاطر تفریح و خوشگذرانی حیوانات وحشی و پرندگان را می‌کشند.

حضرت رسول الله صلی الله علیه وآله فرمودند:

اگر کسی گنجشکی را بیهوده بکشد، روز قیامت آن گنجشک در پیشگاه خدا فریاد می‌زند (و شکایت می‌کند) می‌گوید: فلانی مرا بیهوده کشت بدون آن که از این کشتن، سودی ببرد![۱]

شاعر چقدر قشنگ گفته است:

میازار موری که دانه کش است

که جان دارد و جان و شیرین خوش است ^{بوستان سعدی}

[۱]. قال (صلى الله علیه وآله): «مَنْ قَتَلَ عصفوراً عبثاً، جاء یوم القیامه یعجّ الى الله تعالى یقول: یا ربّ انَّ هذا قَتَلَنى عَبَثَاً لَمْ یُنْتَفَعْ بى و لم یدعنى فآکل مِنْ حشاره الأرض» (علامه مجلسى، بحارالانوار، ج ۶۴، ص ۴ و ج ۶۱، ص ۲۷۰ و ۳۰۶. و نیز ر. ک: کمال الدین دُمِیْرِىْ، حیاه الحیوان، ج ۲، ص ۱۱۸ و علاءالدین متقى هندى، کنزالعمال، حدیث ۳۹۹۷۱ به نقل از: محمد محمدى رى شهرى، میزان الحکمه، ج ۳، ص ۱۳۴۸، ح ۴۵۳۷.