گناه رها کردن زبالهها در طبیعت
یکی از گناهانی که در ایام تعطیلات و مسافرتها خیلی از مردم به آن مبتلا هستند، رها کردن زبالهها در طبیعت است.
بعضی از زبالهها مثل پلاستیک، نایلون، لاستیک و شیشه چون در طبیعت تجزیه نمیشوند، هم به زمینهای کشاورزی مردم آسیب میزنند، هم به مراتع و جنگلها و هم به حیوانات وحشی و حتی حیوانات اهلی.
خودم بارها گوسفندانی را دیدهام که بخاطر جمع شدن نایلون داخل معده شان تلف شده اند.
بنابراین رها کردن زبالهها در طبیعت، هم مصداق حق الناس است و هم مصداق آیه شریفه «یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ» بقره ۲۰۵ است.
امام عسکری (علیه السلام): یُهْلِکَ الْحَرْثَ بِأَنْ یُحْرِقَهُ أَوْ یُفْسِدَهُ وَ النَّسْلَ بِأَنْ یَقْتُلَ الْحَیَوَانَاتِ فَیَقْطَعَ نَسْلَهَا.
یُهْلِکَ الْحَرْثَ یعنی اینکه با به آتش کشیدن یا خرابکردن کشتزارها باعث نابودی و از بینرفتن آنها میشود؛ یُهْلِکَ النَّسْلَ یعنی حیوانات را میکشد و نسل آنها را از بین میبرد. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۱۰۴ بحارالأنوار، ج۹، ص۱۸۸/ الإمام العسکری، ص۶۱۷