اگر بچه ها نخ بادکنک را خیلی باز کنند ، بادکنک بالا و بالا می رود ، میدان دار می شود دیگر این بچه ها هستند که ، بایدبه دنبال آن بروند ، آنها به دنبال بچه ها نمی آیند ، زبان هم مثل بادکنک است اگر به آن میدان وجولان بدهیم ، از دست ما می رود و میدان دار می شود ، طرف می گوید ، می خواستم این حرف را نزنم ، دست خودم نبود ، یعنی زبان ، میدان را از من گرفت ، به همین دلیل ، پیامبر (صلی الله علیه و آله) ، هیچ گاه به زبان خود میدان نمی داد ، کانَ یخزُنُ لسانَهُ الا عمّا یَعنِیه [بحار الانوار ج ۱۶ ص ۱۴۸] ، زبانش را زندانی کرده ، مگر اینکه بخواهد سخن مفیدی را بر زبان داشته باشد ، چون می دانست ، که اگر زبان میدان پیدا کند ، میدان را از انسانی خواهد گرفت ، چشم هم همین طور است ، دل و افکار آدم هم همین حالت را دارد خیلی به اینها میدان و یا قدرت جولان ندهید.
