همانطور که زبان منشأ بسیاری از گناهان است برخی از اوقات سکوت کردن گناه است و یکی از موارد آن جایی است که حق پامال می شود و باطل بر حق غلبه پیدا می کند، در این گونه موارد تقیه و سکوت جائز نیست.
امام کاظم علیه السلام د راین باره می فرمایند:
قُلِ الحقَّ و إنْ کانَ فیهِ هَلاکُک
حق را بگو، گرچه هلاکت تو در آن باشد.
بحارالانوار،ج ۲/ ص ۷۹
از جمله مردان عمل به این آموزه الهی شیخ فضل الله نوری ره است که بعد از اینکه فهمید مشروطه مشروعه نیست و با تبدیل سلطنت به مشروطیت مردم از چاله به چاه می افتند، به مخالفت با آن پرداخت و گفت که “مشروطه باید مشروعه باشد و باید قوانین مملکت موافق اسلام باشد.” و بر این مطلب پافشاری کرد و پناه سفارتهای بیگانه را قبول نکرد تا اینکه با حکم یک عده فراماسون که در رأس آن یک روحانی نمای منحرف قرار داشت محکوم به اعدام شد و به شهادت رسید.
