انگیزه برخی از دختران ساده‌اندیش که به بی‌حجابی[۱]، خودنمایی و دلبری از جوانان و مردان روی می‌آورند، این است که می‌خواهند برای خود، خواستگار پیدا کنند تا با او ازدواج کنند. این‌گونه افراد غالباً مورد سوءاستفاده جنسی مردان بلهوس قرار می‌گیرند و به هدف خود نمی‌رسند.
بالفرض، اگر بتوانند از این طریق جوانی را شیفته خود کرده، فریب داده و با او ازدواج کنند، بازهم موفق نخواهند شد چون بیشتر این زندگی‌ها پایان خوشی ندارند و به کشمکش و جدایی ختم می‌شوند چراکه زیربنای پیوند مقدس آن‌ها یک کار نامقدس، نامشروع و گناه است و کانون مقدس خانواده نمی‌تواند بر پایه‌های سست و نامقدس بناشده و باقی بماند.
این‌گونه دختران در برای دریافت روزی خود از خداوند عجله کرده و به کار نامقدس دست می‌زنند و غافل‌اند از اینکه، خداوند متعال رزق و روزی همه بندگانش را معین و قسمت کرده و در زمان مناسب نصیبشان خواهد کرد لذا با عمل نامقدس خود روزی خود را تغییر می‌دهند و این در حالی است که دختران عفیف و پاک‌دامن معمولاً خواستگارهای بهتر و مطمئن‌تری دارند، پس باید با توکل بر خداوند، از حجاب و عفافشان به‌خوبی پاسداری کنند و برای ازدواج موفق خود دعا کنند. بی‌گمان آنچه به صلاح آنان باشد خداوند همان را تقدیر می‌کند زیرا او بندگان باایمان را دوست دارد و جز خیر و نیکی برایشان نمی‌پسندد بی‌تردید هر آنچه او بخواهد بهتر از آن امکان ندارد.
در پژوهشی که از سوی شورای فرهنگی اجتماعی زنان، تحت عنوان «علل و عوامل عدم ازدواج پسران» انجام گرفته است ۸۷ درصد دانشجویان پسر، پوشش نامناسب دختران را از دلایل بی‌میلی به ازدواج عنوان کرده‌اند و این خود دلیلی روشن است بر اینکه خواستگاران واقعی، دختران بی‌حجاب را مناسب ازدواج و شریک زندگی خود نمی‌دانند! بنابراین پوشش نامناسب و محرک برای شوهر یابی، توهمی بیش نیست.[۲]
[۱]. توجه: به نظر نویسنده بدحجاب وجود ندارد بلکه دو پدیده وجود ندارد: باحجاب و بی‌حجاب.
[۲]. روزنامه قدس ۶ تیر ۱۳۹۱، صفحه آخر
