پدیده ازدواج سفید یا همباشی سیاه از شهرهای بزرگ در ایران آغاز و اکنون در حال سرایت به سایر مناطق کشور از جمله شهرهای کوچک است، این پدیده در سال‌های اخیر مورد استقبال برخی جوانان قرار گرفته است.
امروزه با واژه‌ها و تعاریف جدیدی روبرو می‌شویم که شاید تا ۱۰ سال گذشته این واژه‌ها و تعاریف هیچ جایگاهی در فرهنگ کشورمان نداشتند، رسوخ فرهنگ غربی این روزها موجب شکل‌گیری پدیده‌هایی در جامعه اسلامی ایران شده است و تاکنون نتوانستیم برای مقابله با این آسیب‌های اجتماعی نسخه‌ای بپیچم.
در سال‌های اخیر با گسترش پدیده هم‌خانگی بین دختران و پسران در ایران مواجه هستیم، اما امروز ازدواج سفید نامی است که در آن برخی جوانان در تلاش هستند به این مسئله رسمیت ببخشند، شاید بسیاری از جوانان از عواقب این پدیده آگاهی ندارند و شاید این مسئله را مانند سایر فرهنگ‌های آمریکایی و غربی نمادی برای روشنفکری می‌دانند.
معمولا در سال‌های اخیر بسیاری از مسئولان از صحبت در خصوص این پدیده امتناع و به نوعی آن را انکار می‌کنند و معتقدند صحبت کردن در مورد مسائلی که برخلاف فرهنگ دینی و اسلامی کشور ایران است، موجب شکسته شدن قبح آن میشود، اما این مسئله راهکار اصلی برای حل معضلات اجتماعی و فرهنگی نیست.
در سال‌های اخیر کرسی‌های آزاداندیشی با موضوع ازدواج سفید در سطح دانشگاه‌های کشور برگزار شده است، موافقان و مخالفان این پدیده نظرات خود را مطرح می‌کنند اما شاید موافقان دلیل قانع‌کننده‌ای برای موافقت خود ندارند و تنها دوست دارند این موضوع را امتحان کنند.
پدیده همباشی یا ازدواج سفید می‌تواند یک تهدید بزرگ برای نسل آینده کشور و پیر شدن جمعیت باشد، اگر فکری جدی به حال این پدیده نوظهور در کشور نشود، قطعا تبعات آن دامن‌گیر تمام خانواده‌های ایرانی میشود.
مشخصات فیلم
نویسنده و کارگردان: سید مهدی میرغیاثی
بازیگران: محمدجواد پیروزی – سونیا شکاری- شقایق پاینده – مریم دانشور
مدیر تولید: حسین حسنی
فیلمبردار: عزیز اسلامی
صدابردار: حسین ملکوتی
طراح صحنه و لباس: حسین علی‌اُف
دستیار کارگردان: علی داریی
گریم: سمیه عظیمی
آهنگساز و خواننده: فرید طباخیان
شعر: حسام سامانی
سال تولید : ۱۳۹۷
با تشکر از : سید مصطفی موسوی تبار – حوزه هنری قم – مرکز رسانه‌ای عهد – مستانه سرخه – محمدرضا آزاد – محمد تقی استیری – گروه فیلمسازی مُشک
دفتر تبلیغات اسلامی
با همکاری معاونت فرهنگی قوه قضاییه
باید برخورد قاط وسخت شود شل بازی درنیارید اگر قرار بود ازادی اندیشه باشد دیگر عذابی در کارنبود فقط یکعقیده ان هم پیامبران وامامن برحق است کرسی ازادی اندیشه نباید باشد ولو حرصت وَ ما أَکْثَرُ النَّاسِ وَ لَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِینَ «۱۰۳»
(اى پیامبر!) بیشتر مردم ایمان بیاور نیستند، هر چند (سخت بکوشى و) حرص و آرزو داشته باشى.