بعضی خیال می کنند اگر مشروبات الکلی کم مصرف شود، مضر که نیست بلکه به حال اعصاب هم مفید است.
ولی اسلام با توجه به فسادها و مضرات همه جانبه آن یک جرعه بلکه کمتر از یک جرعه آن را حرام و نجس دانسته است و راه سوء استفاده را به روی همه بسته است.
امام هشتم (علیه السلام) از قول پیامبر نقل می فرماید:
کُلُّ شَرَابٍ یَتَغَیَّرُ الْعَقْلُ مِنْهُ کَثِیرُهُ وَ قَلِیلُهُ حَرَام (مستدرک ج ۳ ص ۱۴۱.)
هر نوع آشامیدنی که باعث تغییر عقل شود، کم و زیادش حرام است:َ
دانشمندان و غذاشناسانی که تحقیقات و مطالعات بیشتر درباره شراب داشته اند، الکل را مطلقاً چه کم و چه زیاد سمی مهلک دانسته اند.
برای قضاوت در این زمینه باید خاصیت الکل را در بدن بررسی نمود. الکل در بدن هیچگونه تغییر شکل پیدا نمی کند، و تمام الکلی که نوشیده می شود از راه تنفس و تعریق و ادرار دفع می گردد، و تا زمانیکه الکل در بدن است، دهان نوشنده بوی الکل می دهد.
ثانیاً خاصیت اصلی الکل آن است که جریان خون را سریع می کند، و چرخهای بدن را از حد معمولی بیشتر تحریک می نماید، و در نتیجه سوخت بیشتری مصرف می گردد، به همین دلیل بعد از خوردن الکل، اشخاص علاقه زیادی بخوردن دارند.
همین که الکل دفع شد، سرعت خون آهسته می گردد، و شخص حالت سستی و رخوت در خود حس می نماید میل مجدد به خوردن مشروب پیدا می کند انسان دو حس نزدیک بهم دارد یکی حس گرسنگی، و دیگری حس تشنگی نخستین اثر الکل روی ایندو حس می باشد و شخص را مبتلا به گرسنگی و تشنگی کاذب می نماید، و آدم مست بدون داشتن احتیاج، مقادیر زیادی غذا و آب می خورد؛ همینکه مدت زیادی از این سم نوشید این دو حس ضعیف می شوند و دیگر گرسنگی و تشنگی را به موقع حس نمی نماید، دائماً برای رفع رخوت که در نتیجه نخوردی غذای به موقع، و خوردن مشروب ایجاد می شود، هوس مجدد مشروب می کند، و سرانجام تلف می شود.
اعجاز خوراکیها ص ۴۸.
