در مذمت لقمه و کسب حرام

اولین و مهم‌ترین شرطی که اهل معرفت برای سالکین و مؤمنین در رسیدن به کمال و بلکه انسانیت برمی‌شمارند، موضوع رزق حلال، تأمین معیشت از طریق لقمه حلال و کسب حلال است.
لقمه حرام علاوه بر این‌که بر شخصیت خود فرد اثر سوء می‌گذارد و باعث تاریکی و قساوت قلب می‌شود، بر فرزندان و نسل آدمی نیز همین تأثیر را منتقل می‌نماید.
حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله: «مَنْ أَکلَ الْحَلَالَ أَرْبَعِینَ یوْماً نَوَّرَ اللَّهُ قَلْبَهُ؛ هر کس چهل روز، غذای حلال بخورد، خدای تعالی، قلبش را نورانی می‌کند.» ^{(بحار الأنوار، جلد 53، صفحه 326)}