توسل و طلب شفاعت

توسل به این معناست که انسان در هنگام دعا و استغاثه، به درگاه الاهی چیزی عرضه کند که واسطه پذیرش توبه و اجابت دعای او و بر آورده شدنِ درخواستش باشد، مانند صفات و اسمای الهی یا نام پیامبر اکرم و دعای آن حضرت یا نام اولیای عظیم الشأن و فرشتگان.
شفاعت یعنی واسطه شدن يك مخلوق، ميان خداوند و مخلوق ديگر، در رساندن خير يا دفع شر – خواه در دنيا و خواه در آخرت.
يكى از اقسام توسل، درخواست شفاعت از صاحبان شفاعت است; قهراً چنين درخواستى مقدمه شفاعت كسانى است كه مأذون در شفاعت باشند و به عبارت ديگر: توسل كار نيازمندى است كه به فرد معصوم (عليه السلام)پناه مى برد و از او طلب شفاعت مى كند و شفاعت كار معصوم (عليه السلام)است كه از خدا مى خواهد كه آن فرد را ببخشد .