آرشیو دسته:
مسخره کردن، تمسخر یا استهزاء
در این دسته پیرامون موضوع گناه تمسخر یا مسخره کردن یا استهزاء بحث می‌شود.
دست انداختن دیگران به‌قصد تحقیر، توهین یا اهدافی دیگر، با گفتار یا کردار مانند اشاره با چشم یا دیگر اعضای بدن را استهزاء یا تمسخر می‌گویند.
در آیاتی از قرآن که سخن از استهزا و تمسخر به میان آورده بیشتر مربوط به حوزه عقیده و دین بوده که در آن، جبهه مخالفِ انبیای الهی، مؤمنان، وحی، آیات قرآن، احکام عبادی، معاد، پیامبران و حتی خداوند را به تمسخر گرفته و از استهزا به‌صورت حربه‌ای برای رویارویی با دین الهی بهره می‌جستند مثل آیه 68 سوره انعام که استهزا گران آیات الهی را ستمکار شمرده و پیامبر را از هم‌نشینی با آنان منع کرده است: «فَلا تَقعُد بَعدَ الذِّکری مَعَ‌القَومِ الظّلِمین».
از نظر قرآن کریم استهزای دیگران ظلم است. خداوند متعال در آیه 11 سوره حجرات مسلمانان را از تمسخر یکدیگر منع کرده و در پایان می‌گوید: اگر این‌ها از عمل خویش توبه نکنند ظالم‌اند: «یاَیهَا الَّذینَ ءامَنوا لایسخَر قَومٌ مِن قَوم… ومَن لَم‌یتُب فَاُولئِک هُمُ الظّلِمون».
آیا می توانیم با مسخره کردن دیگران را بخندانیم؟!
مسخره کردن و دست انداختن دیگران به نام‌های مختلف از قبیل طنز، جوک و غیره پدیده‌ای نا به هنجاری است که از نظر قرآن و شرع، رفتاری مذموم و نکوهیده شمرده شده است.
آیا ما می‌توانیم با گناه، ادخال سرور بکنیم؟
ما می‌توانیم یک لطیفه بگوییم و…
در مذمت تمسخر و شوخیهای بیجا
امام علی النقى علیه السلام:
مسخره کردن و شوخى هاى - بى مورد - از بى خردى است و کار انسان هاى نادان مى باشد.
الْهَزْلُ فکاهَةُ السُّفَهاءِ ، وَصَناعَةُ الْجُهّالِ.
