آرشیو دسته:
گناهان بر باد دهنده آبرو
در این دسته به معرفی گناهانی می پردازیم که آبرو را از بین می برند.
آبرو بر حیثیّتی از انسان اطلاق می‌شود که مورد ستایش یا سرزنش واقع می‌گردد، خواه در خود او باشد یا در خانواده و کسانی که به گونه‌ای با او پیوند دارند
آبرو به معناى احترام واعتبار و کرامت انسان است. آبرو از یک سو به شاکله درونی انسان و از سوی دیگر به حیثیت و اعتبار اجتماعی او ارتباط پیدا کرده و نقش مهمی در جهت دهی رفتار فردی و اجتماعی او دارد به همین جهت در آموزه های وحیانی اسلام تأکید فراوانی به حفظ آبروی افراد شده و بسیاری از حدود و احکام شرعی از جمله حرمت غیبت، تهمت، ناسزاگویی و… در راستای حمایت از آبرو و شرافت انسانی وضع شده است.
به عبارت دیگر آبرو به معنی دیدگاه و عزت و احترامی است که مردم با توجه به شخصیت و رفتارهای گذشته، نسبت به آن شخص دارند. آبرو در ارتباط با دیگر مفاهیم روان‌شناسی نظیر اعتماد به نفس، عزت‌نفس و حرمت‌نفس مورد بررسی قرار می‌گیرد.
شریعت اسلام برای آبروی انسان همانند جان او ارزش ویژه‌ای قائل شده است؛ تا آنجا که دفاع از آن را واجب کرده و ریختن خون تجاوز کننده به آن را در بعضی موارد با شرایطی،جایز دانسته و نیز ترک مهم‌ترین واجبات را در راستای حفظ آن، روا شمرده است.
دفاع از آبروی خود و هر فرد محترم دیگری در صورت ظنّ به سلامت جان، و نیز دفاع از ناموس در برابر تجاوزگر یا کسی که به انگیزه اطّلاع بر ناموس مسلمانی به درون خانه او سر می‌کشد، واجب است؛ هر چند به کشتن تجاوزگر و نگاه کننده بی‌انجامد.
لذا مومن نباید کاری بکند که آبروی خودش یا دیگران در معرض خطر بیفتد.
بخل، از بین برنده آبرو
امام رضا(علیه‌السلام):
البُخلُ یُمَزِّقُ العِرْضَ.
بخل و تنگ‌نظری، حیثیت انسان را بر باد می‌دهد.
(بحار، ۷۸، ص ۳۵۵)
