ترک روزه

در این دسته به بررسی مجازات، عواقب اخروی و عوارض دنیوی ترک روزه می‌پردازیم. روزه در لغت به معنای خودداری از انجام کاری است و در اصطلاح شرع به معنای بازداشتن نفس از همه چیزهایی است که روزه را باطل می‌کند. (مُفطِرات)

روزه از فروع دین اسلام و به معنای، خودداری از انجام برخی کارها از جمله خوردن و آشامیدن از اذان صبح تا اذان مغرب است. منابع دینی، برای روزه آثار اخلاقی و معنوی متعددی برشمرده‌اند.

روزه ماه رمضان بر مسلمانان واجب است و ترک عمدی آن حرام و از گناهان کبیره است. از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است که فرمود: «مَنْ افْطَرَ یَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ خَرَجَ رُوحُ الْایمانِ مِنْهُ؛ هر کس یک روز از ماه رمضان را (بدون عذر) افطار کند، روح ایمان از او خارج می‌شود.» ^(منبع)