فرق نگاه اول تا نگاه سوم به نامحرم
عبور و مرور در اجتماع ناخودآگاه موجب میشود که چشم انسان به نامحرم بیافتد که در این موقع وظیفه مؤمن غض بصر و بهاصطلاح فروبستن چشم است. ولی اگر بعدازاینکه چشم انسان به نامحرم افتاد و توجهش جلب شد نگاه را تداوم بخشد یا تکرار کند گناه چشمچرانی اتفاق افتاده است. پیامبر خدا صلیالله علیه و آله درباره ماهیت نگاهها به نامحرم میفرمایند: «النَّظرَهُ الاُولی خَطأٌ و الثّانِیهُ عَمدٌ و الثّالِثَهُ تُدَمِّرُ؛ نگاه اول ناخواسته و اتفاقی است، نگاه دوم عمدی است و نگاه سوم ویرانکننده است»[۱]
امام صادق علیهالسلام هم دراینباره میفرمایند: «أوّلُ النَّظرَهِ لک و الثّانِیهُ علَیک و لا لَک و الثّالِثَهُ فیها الهَلاک. نگاه اول از آنِ توست، نگاه دوم به زیان توست نه به سود تو و نگاه سوم مایه هلاکت است.»[۲]
[۱]. کنز العمّال: ۱۳۰۷۳.
[۲]. من لا یحضره الفقیه: ۳ / ۴۷۴ / ۴۶۵۸.