شهدای امت حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله
حضرت امیرالؤمنین امام على علیه السلام نقل می کنند که: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله هنگام عیادت به همراه اصحابش از عبداللّه بن رواحه پرسیدند: شهید امّت من کیست؟
اصحاب عرض کردند: همان کسى نیست که در راه خدا مى جنگد و به دشمن پشت نمىکند تا کشته شود؟
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: در این صورت شهداى امّت من اندکند!
شهید کسى است که شما گفتید و نیز کسى که بر اثر طاعون در گذرد و کسى که بر اثر قولنج بمیرد و کسى که زیر آوار رَوَد یا غرق شود و زنى که جمعا بمیرد. عرض کردند: اى رسول خدا! یعنى چه جمعا بمیرد؟ فرمود بچهاش در شکم او گیر کند [و بمیرد].
الإمامُ علیٌّ علیه السلام عن رسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله فی حدیثِ عِیادَتِهِ مَع أصحابِهِ لِعبدِ اللّهِ بنِ رَواحَهَ: مَنِ الشهیدُ مِن امَّتی؟ فقالوا: أ لیسَ هُو الذی یُقتَلُ فی سَبیلِ اللّهِ مُقبِلًا غَیرَ مُدبِرٍ؟! فقالَ رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: إنَّ شُهَداءَ امَّتی إذا لَقلیلٌ! الشهیدُ: الذی ذَکَرتُم، و الطَّعِینُ، و المَبطونُ، و صاحِبُ الهَدْمِ و الغَرِقُ، و المَرأهُ تَموتُ جَمْعا، قالوا: و کیفَ تَموتُ جَمعا یا رسولَ اللّهِ؟ قالَ: یَعتَرِضُ وَلَدُها فی بَطنِها.
بحار الأنوار: ۸۱/ ۲۴۵/ ۳۰.