قمار و شرط بندی
قِمار یا قماربازی نوعی بازی است که در آن شرط میشود بازنده مالی را به برنده پرداخت کند. به فتوای همه فقها قمار حرام است؛ البته شرطبندی در مسابقات سوارکاری، تیراندازی و شمشیربازی استثنا شده و قمار به حساب نمیآید. (البته خود شرکت کنندگان در این سه مسابقه میتوانند شرط بندی کنند، نه تماشاگران این مسابقات.)
بازی با آلات قمار (وسایل قماربازی)، چه به صورت شرط بندی و چه بدون آن، حرام است.
از جمله ادله حرمت قمار، آیه ۹۰ سوره مائده است که در آن، قماربازی کاری پلید و عملی شیطانی معرفی شده است. «الْخَمْرُ وَ الْمَیسِرُ وَ الْأَنْصَابُ وَ الْأَزْلاَمُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیطَانِ، شراب و قمار و بتها و تیرهای قرعه، پلید و از عمل شیطاناند».
خوردن غذایی که از راه قمار به دست آمده باشد حرام است و شهادت دادن قمارباز پذیرفته نمیشود؛ و مالی که از راه قمار کسب میشود، باید به صاحب آن بازگردانده شود.
«يَسْئَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهِما إِثْمٌ کَبيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَکْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما؛ از تو درباره شراب و قمار می پرسند ، بگو: در ارتکاب آن دو گناهی است بزرگ و سودهایی ( مادی ) برای مردم ، و گناه آنها بزرگتر از سودشان است.»(بقره/219)