دیاثت یا دیوث بودن

در این دسته درباره گناه کبیره دیاثت و پیرامون آن از جمله معنا و مفهوم دیاثت  دیوث، انواع دیاثت و دیوث، غیرت و … بحث می شود.

به مرد بی‌غیرت، دیّوث گویند. برخی، دیوّث را به کسی که مردان بیگانه را بر همسرش وارد می‌کند تعریف کرده‌اند.

دیوث از مصدر دیاثت اخذ شده است.

دیاثت از گناهان کبیره است و شهادت دیوث پذیرفته نیست.

نسبت دیاثت دادن به دیگری- مثل آنکه او را دیّوث خطاب کند- درصورتی‌که مفاد آن از منظر عرف، باشد، موجب ثبوت حدّ قذف و در غیر این صورت، موجب ثبوت تعزیر است. در فقه اسلام اگر به شخصی به‌طور صریح نسبت زنا یا لواط دهد مثلاً بگوید: «زناکار» اصطلاحاً بدان «قذف» گویند که مجازات آن ۸۰ تازیانه است؛ اما اگر نسبت زنا یا لواط به‌طور صریح نباشد مثلاً بگوید «حرام‌زاده» یا «دیوث» تا ۷۴ تازیانه تعزیر می‌شود.

از احکام آن در باب شهادات و حدود، بحث شده است.