رشوه دادن

رشوه دادن نوعی اعانه بر گناه و عدوان نیز هست چراکه اگر کسی رشوه ندهد رشوه‌گیری نیز وجود نخواهد داشت. (درباره گناه رشوه خواری در دسته ای مجزا بحث شده است)

خداوند متعال درباره گناه رشوه دادن می‌فرمایند:

«وَلَا تَأْکلُوا أَمْوَالَکمْ بَینَکمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَی الْحُکامِ لِتَأْکلُوا فَرِیقًا مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ؛ و اموال یکدیگر را به باطل (و ناحق) در میان خود نخورید! و برای خوردن بخشی از اموال مردم به گناه، (قسمتی از) آن را (به عنوان رشوه) به قضات ندهید، درحالی‌که می‌دانید (این کار، گناه است).» ^{(آیه 188 سوره بقره)}

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید: «لَعَنَ اَللَّهُ اَلرَّاشِی وَ اَلْمُرْتَشِی وَ مَنْ بَینَهُمَا یمْشِی؛ خداوند لعنت کند رشوه گیر و رشوه پرداز و کسی که واسطه میان آنهاست». ^{(مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، جلد 17، صفحه 355)}