در این دسته درباره گناه اقتصادی احتکار و پیرامون آن بحث می شود.
احتکار در اصطلاح فقهی به نگهداری کالای ضروری خاص در صورت کمیاب شدن آن در بازار، با هدف فروختن آن به بهای بیشتر؛ و احتکار کننده را محتکر گویند. برخی قید خرید را در تعریف احتکار افزودهاند و گفتهاند خرید کالا و و خودداری از عرضه آن به بازار، در صورت کمیاب شدن و نیاز مردم به آن، احتکار است. اما برخی دیگر حبس کالا را به صورت مطلق (از هر راهی به دست آورده باشد، مانند زراعت و تجارت) احتکار میدانند.
به مشهور فقیهان شیعه نسبت دادهاند که احتکار را حرام و مربوط به کالاهای ضروری، بهویژه مواد خوراکی دانستهاند (به قول مشهور احتکار تنها در گندم، جو، خرما، کشمش و روغن ثابت است). البته برخی از فقیهان دایره حکم احتکار را گسترش داده و معتقدند احتکار همه کالاهای موردنیاز جامعه را در برمیگیرد.
ذخیره کردن مواد غذایی برای خود یا خانواده یا امری دیگر احتکار محسوب نمیشود.
بازیابی رمز عبور
کلمه عبور برایتان ایمیل خواهد شد.